zaterdag 16 april 2016

Barcelona - dag 2

Lang leve de oordopjes! We hebben zalig geslapen. We ontbijten in het hotel om 8u30 en dat beklagen we ons niet want alles maar dan ook alles is er en dat voor slechts 9 euro! Na het ontbijt nemen we de metro naar de Sagrada Familia. Als er één basiliek is die je in je leven gezien moet hebben, is het deze wel. Gaudi's meesterwerk en laatste rustplaats, heb ik van mijn eerste bezoek in 1996 al in mijn hart gesloten. Hier kan ik elke keer weer opnieuw in rondlopen alsof het de eerste keer is. Hij is uniek in zijn grillige en complexe vorm. Telkens ontdek ik weer iets anders en dat maakt een bezoek zo boeiend. We hebben geluk want het zonnetje schijnt en de lichtinval is werkelijk prachtig.

Na dit prachtig staaltje architectuur wandelen we via de Avenida Gaudí, naar el Hospital de la santa Creu i Sant Pau. Dit ziekenhuis is het grootste modernistische complex van Catalonië. Het bestaat uit een hoofdgebouw en 27 paviljoenen. Ondergrondse galerijen verbinden de verschillende ziekenzalen met elkaar. Het ziekenhuis werd tussen 1902 en 1930 aangelegd. Sinds 1997 staat het op de Werelderfgoedlijst. Bij de ingang en tijdens ons hele bezoek is het er extreem rustig. Mijn gok is dat nog niet veel mensen over dit prachtige complex weten of dat het nog in vele gidsen als ‘gesloten wegens werkzaamheden’ vermeld staat. Hoe dan ook, wij vonden het vreemd dat we bijna geen toeristen tegen kwamen want dit imposante complex dat vroeger als ziekenhuis diende, is echt adembenemend mooi.

De doordachte ligging, verlichting, ventilatie en inrichting van de kamers maakten van het Hospital de Sant Pau een unieke plaats in de wereld, een nieuw ziekenhuis model dat het belang van de open ruimtes en zonlicht introduceerde in de behandeling van patiënten. In de ondergrondse tunnels, die nu volledig leeg zijn, tracht men de sfeer van vroeger een beetje terug te brengen door op de witte wanden dokters en patiënten te projecteren alsof ze daar nu nog rondlopen. Een beetje 'creepy' maar wel heel goed gevonden. Vervolgens nemen we de trap om bij het grote plein in de buitenlucht te komen. Hier begint ons parcours langs alle paviljoenen. Een onvoorstelbaar schouwspel van kleuren, materialen en vormen. En dat voor een ziekenhuis! De heerlijke, zoete geur van de bloesems van de sinaasappelbomen dringt diep in onze neusgaten. Met tegenzin verlaten we deze oase van rust in het midden van de drukke stad en gaan we op zoek naar een leuk restaurantje op de mooie Avenida de Gaudi.

We passeren Bar Viktor, een authentiek uitziend Spaans barretje waar vooral het terrasje in de zon onze aandacht trekt. We bestellen allerhande tapa's en komen nadien tot de vaststelling dat Viktor er helemaal alleen voor staat. Tot overmaat van ramp vult het terras zich zienderogen. De man krijgt het warm en loopt de benen van onder zijn lijf maar slaagt er in om alles warm op tafel te brengen. Na de lunch trekken we terug richting Rambla's voor een wandeling in de Gotische wijk. Hier is Barcelona’s rijke geschiedenis nog in elk hoekje voelbaar. In haar kronkelende middeleeuwse steegjes en op de vele charmante pleintjes, kan je gezellig flaneren en de oorspronkelijke sfeer van de stad opsnuiven. Vele historische gebouwen in de gotische wijk zetten bovendien hun deuren open voor het publiek, zoals onder meer de Romeinse Tempel van Augustus. Deze ligt verborgen tussen de Kathedraal van Barcelona en het Plaça Sant Jaume. Bij mijn vorige bezoek heb ik dit gemist want je loopt er zo voorbij. Om de tempel te vinden moet je eventjes de smalle Carrer del Paradís inlopen. Dit weet natuurlijk nog niet iedereen, waardoor deze plek nog heerlijk rustig is. Het is een smalle donkere straat die wellicht niet uitnodigt om in eerste instantie naartoe te gaan. Zodra we de bocht voorbij zijn, komen we bij de ingang van het Centre Excursionista de Catalunya. Eenmaal binnen, zien we een prachtige middeleeuwse hal met een vorstelijke trap naar de eerste verdieping. Aan onze rechterkant zien we de binnenplaats met de overblijfselen van de Romeinse Tempel van Augustus. Deze constructie vormde ooit een belangrijk onderdeel van het Romeinse Forum, dat bij de huidige Plaça Sant Jaume lag. De tempel werd gebouwd in de 1e eeuw voor Christus en, zoals de naam al doet vermoeden, was gewijd aan de verering van de keizer Augustus. Terwijl de anderen de kathedraal bezoeken, dwaal ik nog wat door de straatjes op zoek naar leuke tafereeltjes. In een doodlopend straatje ontdek ik een mozaïekmuur met kleine tegeltjes gemaakt dankzij de inwoners van Barcelona die vrijwillig foto's instuurden om dit kunstwerk te kunnen maken.

Wanneer de anderen terug komen, zien we in de verte de kleurrijke markt van Santa Caterina. Jammer genoeg is ze net gesloten maar er is wel een gezellig terrasje waar we nog een laatste tinto verano drinken en een heerlijk dessertje eten. Daarna snel naar het hotel om ons om te kleden voor het diner. We hebben gereserveerd bij Sensi Bistro, de lekkerste tapa bar van Barcelona maar misschien mag ik er niet al te veel reclame voor maken want het is er niet erg groot binnen. Het was weer even zoeken want het restaurant ligt verscholen in een doolhof van straatjes waar de meeste toeristen niet komen. Maar wie zoekt die vindt! De uitbaters houden er van de mensen te verrassen en hebben dus het liefst carte blanche. De knappe garçon voorziet ons van een verrassingsmenu en iedereen is het er over eens "dit zijn tapa's om duimen en vingers bij af te likken". Doordat we ons laten verrassen, komen er tapa's op tafel waarvoor we zelf initieel niet zouden kiezen. De lekkerste tapa voor mij was zonder twijfel de Pastel de confit de pato (timbaal van eend). Thomas was helemaal weg van de zeebaars ceviche met kokosmelk, avocado en tomaat. En onze pa ... ja die lust alles al heb ik een vermoeden dat hij de verse truffel ravioli met parmesant crème ook heerlijk vond. Na het eten wandelen we terug naar het hotel door de kleine kronkelende straatjes van de Gotische wijk want de temperatuur is nog zalig.

 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten