Start spreading the news, we’re leaving today!! En wij, dat zijn Dee Dee en ikzelf. Ja jullie lezen het goed, we trekken naar The Big Apple! Toch ook wel een ‘wishlist-dingetje’ van ons. En hoe leuk is het om dit samen te beleven. New York is de grootste stad van de Verenigde Staten en is opgedeeld in vijf districten: Manhattan, Brooklyn, Queens, The Bronx en Staten Island. Er is dus heel wat te zien. Zeven dagen, waarvan 5 volledige en stevige reishonger. De perfecte ingrediënten voor een ultieme citytrip! Maar ook voer voor luxeproblemen: wat moéten we zien, hoe komen we daar, hoe staan we niet te lang in de rij? Zorgen voor later. Ik ben niet echt een natuurmens, ik heb het leven, de drukte en de snelheid van de stad nodig al vraag ik me af of deze stad niet te hectisch is. We gaan het zien!
Gepakt en gezakt trekken we naar Zaventem. Onze vlucht vertrekt om 20 voor 11 uur maar zoals gewoonlijk zijn we weer veel te vroeg. Dit heeft wel als voordeel dat we bij de check-in en de security nauwelijks moeten wachten. Na een kleine 8 uur vliegen, kijk ik uit het raam en zie ik de skyline van Manhattan opdoemen. Vanbinnen maakt mijn hart een sprongetje. We landen op JFK Airport om 13u30 maar dan moeten we geduld hebben. We doen er bijna 1,5 uur over om de controle te passeren. Er zijn meer dan 50 loketten maar de helft is gesloten. Na het ophalen van de bagage kan onze reis in The Big Apple echt beginnen. We gaan op zoek naar de Air Train die we nemen tot metrostation Jamaica waar we overstappen op de metro naar Manhattan. Gelukkig hebben we al tickets dus veel tijd verliezen we hier niet. We kochten vooraf de Unlimited Ride Metrocard waarmee we zeven dagen lang voor maar 39 dollar onbeperkt door de stad kunnen reizen. We doen er ongeveer een uurtje over maar saai is dat allerminst want elke 20 min komt er wel weer een andere entertainer onze metrocabine binnen, we krijgen dans, rap en zang for free … het is al ruim 3 uur voorbij wanneer we aankomen op Time Square maar de zoektocht naar ons hotel neemt iets meer tijd in beslag dan verwacht. Er blijken 2 Riu Plaza Hotels te zijn op amper 200 meter van elkaar en we staan dus eerst in het verkeerde hotel. Meer dan een uur later checken we uiteindelijk in.
Na een uiterst vriendelijke ontvangst besluiten we de koffers op de kamer te zetten. Hoe moe we ook zijn, we gaan wel direct op pad. We hebben nog een groot stuk van de namiddag voor de boeg terwijl het in België al 6 uur later is. De vermoeidheid en de jetlag laten we achter en we beginnen op een rustig tempo om de indrukken van de stad op ons in te laten werken. Ze noemen New York niet voor niets ‘The City that never sleeps’! Het hotel ligt vlakbij Times Square dus zitten we binnen de 5 minuten midden in het centrum. New York here we are!
Ondanks dat het mijn tweede bezoek is, voelt het toch aan als mijn eerste keer. Ik kan me er zo goed als niets meer van herinneren, behalve dan dat ze meer dan 20 jaar geleden geen verpletterende indruk op me heeft gemaakt. Dat was deels door het weer dat tijdens ons bezoek verschrikkelijk slecht was. Gelukkig is dat vandaag anders! De winter heeft plaatsgemaakt voor de vroege lente en New York City fleurt helemaal op met kleurrijke geurende bloesems overal. De temperatuur is aangenaam en het is al terrasjesweer.
New York zou New York niet zijn zonder druk verkeer. Ik kijk mijn ogen uit naar de o-zo-typische gele taxi’s, de hordes mensen op straat, de torenhoge gebouwen en de vele hotdog kraampjes. Ik vind het nu al geweldig! De indrukwekkende wolkenkrabbers zijn moeilijk te missen. Bussen, auto’s en taxi’s die elkaar het leven zuur maken door te toeteren om toch maar zo snel mogelijk van punt A naar B te komen. Time is Money hier, dat zie je meteen.
Bij de Trump Tower is het een drukte van jewelste dus gaan we er van uit dat Mr Trump verwacht wordt. We besluiten er niet op te wachten maar gaan wel binnen een kijkje nemen. Het is een voorbeeld van overdaad en luxe en de ultieme belichaming van de man in kwestie. Dit is zijn hoofdkantoor dat door veel New Yorkers ook de Evil empire wordt genoemd. De 58 verdiepingen tellende wolkenkrabber heeft in de lobby een zeven verdiepingen tellende waterval maar deze werkt vandaag niet … misschien heeft hij zijn waterrekening niet betaald.
Het straatbeeld wordt gekenmerkt door een grote diversiteit aan mensen. Waar wij nog wel eens prat kunnen gaan op onze multiculturele samenleving, krijgt deze term in New York pas echt betekenis. Frappant is wel dat je nauwelijks een blanke Amerikaan zal zien schoonmaken of opruimen, dat zijn de Mexicanen, Afrikanen, en Puerto Ricanen. Toch nog steeds niet heel ruimdenkend die Amerikanen?
Daklozen zijn in New York niet zo vriendelijk als in België. Ze zijn vaak mentaal helemaal doorgeslagen en het is best dat je ze gewoon voorbijloopt zonder een kick te geven. Negeren is dus de boodschap. Zo laten ze ons ook met rust. Een quote die ik ter harte neem: “Tourists living the American dream, until they get robbed”. Pickpockets zijn zeker en vast een ding in New York! We letten dus extra op!
De stad is werkelijk impressionant. We kijken rond, hebben oog voor detail en kijken ook af en toe eens omhoog. Hier en daar zien we stoom uit de grond komen maar dat blijkt normaal te zijn. Het is het gevolg van het stadsverwarmingssysteem dat stoom gebruikt. Want al die wolkenkrabbers in Manhattan, die verwarm je niet zomaar eventjes met een paar boilers.
Wanneer je op het voetpad staat helemaal beneden en je kijkt omhoog, dan besef je pas hoe hoog die dingen eigenlijk wel zijn. Op sommige wolkenkrabbers staan er zelfs bomen op het dak. Old St Patrick’s Cathedral is een van de opmerkelijkste bezienswaardigheden in deze wijk. Dit bouwwerk werd gebouwd tussen 1809 en 1815 in de stijl van de Gotische Revival. Het gebouw is helemaal mooi opgepoest en haar witte kleur steekt mooi af tegen de glazen wolkenkrabber die ernaast staat. Dit was de zetel van de rooms-katholieke kerk in New York tot de huidige St Patrick's Cathedral in 1879 werd geopend. De doopscène in de film The Godfather werd hier gefilmd, net als de scène in The Godfather, Part III waarin Michael Corleone een eerbetoon krijgt van de kerk. De ondergrondse mortuariumgewelven onder de oude kathedraal vormen een geheim van Underground New York. Het valt ons op dat ook hier al commercieel gedacht wordt. Voor het branden van een kaarsje dien je twee dollar achter te laten en dat kan zelfs met visa of andere betaalkaarten.
Rockefeller Center is een verzameling van 19 gebouwen in Midtown Manhattan. Het centrale gebouw is het General Electric Building. In de winter staat er een ijsbaan voor dit gebouw en is er ook nog een gigantische kerstboom, die elk jaar met groot vertoon wordt opgetuigd. Top of The Rock is letterlijk en figuurlijk één van de beste en mooiste hoogtepunten van New York. Je mag alleen geen hoogte- of liftvrees hebben, want het hoogste punt bevindt zich op bijna 260 meter. We moeten eerst door de security, althans Dee Dee want ik mag zo door. De eerste lift brengt ons vervolgens in 30 seconden naar het eerste observatiedeck. Het naar boven gaan met de lift is op zich al een heel bijzondere ervaring. De lift heeft een glazen dak waardoor je de liftkoker goed kan zien. Wij kiezen ervoor om gelijk de roltrap te nemen naar de 70ste verdieping, waar we niet achter glas staan, maar vrij uitzicht hebben.
En over uitzicht gesproken, in één woord: FENOMENAAL! Hier krijgen we echt een goed beeld van hoe gigantisch New York is. Vanaf Top of The Rock kijken we uit op de skyline van Manhattan, New Jersey, Brooklyn en Queens, met als toppunt de Empire State Building aan de zuidkant en Central Park aan de noordkant. Er staat een stevige wind en nu de zon bijna onder is, wordt het toch wat frisjes.
Voor ons vertrek naar Amerika hadden we een tip gekregen om eens bij Bubba Gump te gaan eten. We hadden er nog nooit van gehoord, maar we hebben al snel door dat deze keten een begrip is in de Verenigde Staten. Het is een leuk themarestaurant dat gebaseerd is op de film Forrest Gump. Het is knus ingericht en er staan heerlijke gerechten op de kaart! Op elke tafel staat een bordje met ‘Run Forrest run’ en ‘Stop Forrest Stop’. Wil je dat de bediening langskomt, dan zet je het bordje op ‘Stop Forrest Stop’. De scampi’s worden hier op verschillende manieren klaargemaakt en zijn heerlijk. We nemen er ook nog een lekkere cocktail bij, dan slapen we vannacht misschien wat beter. Er is wat verwarring met de rekening. Hier in New York leven de obers van de tips dus brengt de goedlachse man de rekening en vraagt of deze ok is. Dee Dee zegt ja hoor maar pas later wanneer de rekening wordt teruggebracht merken we dat er een extra lijntje op de bon staat waarop je de fooi kan ingeven. Dat hebben we dus niet gedaan. We geven de man dan maar 10$ cash. Iets om volgende keer op te letten dus. Wanneer we buiten komen is het half 9. De beroemde skyline van New York is in het donker nog indrukwekkender. Terwijl we 46th aflopen en het ene na het andere theater passeren, wordt de lucht steeds lichter door alle felle billboards op Times Square. Al veel gezien in films maar nu ik er eenmaal zelf ben, is het nog indrukwekkender. Hoewel het ondertussen al pikkedonker is, voelt het – door al die reclameborden – eerder als midden op de dag. Op deze plek voel je dat je leeft! Terwijl onze ogen wennen aan de felle kleuren om ons heen, worden we aangesproken door een verkoper die ons met zijn gladde praatjes en ‘special price’ wil overtuigen om naar een comedy show te gaan kijken.
We zijn echter moe en de stad overweldigt ons een beetje. Wat een drukte en wat een enorm lawaai. We brengen toch nog snel een bezoekje aan de grootste M&M winkel ter wereld. Drie verdiepingen, alleen maar M&M merchandise. Superleuk, maar ik had me er eigenlijk toch nog een ander beeld van gevormd. Ondanks dat ik een echte liefhebber ben, spreken de vele kleurtjes hier me niet echt aan. Geef mij maar de originele notenmix.
Met een vlucht van 8 uur in de kleren, besluiten we rond 22 uur dat het misschien geen slecht idee is om in ons bed te kruipen zodat we morgen fris en fruitig aan de dag kunnen beginnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten