Onze eerste volledige dag in New York is begonnen en hoe! Wel heel erg vroeg. We zitten nog niet helemaal in het Amerikaanse ritme waardoor we al heel vroeg klaarwakker zijn. Er valt hier zoveel te beleven en te zien dat er geen tijd is om moe te zijn. Alle bezienswaardigheden doen in één reis, is praktisch onmogelijk. Daarom maakten we vooraf een planning met alle hoogtepunten die we echt heel graag willen zien.
Dee Dee kent heel goed haar weg in deze grote stad. Zeggen dat het haar tweede thuis is, zou misschien wat overdreven zijn maar toch. Manhattan bestaat uit Avenues en Streets. De Avenues lopen van noord naar zuid, de Streets van west naar oost. Zowel Avenues als Streets zijn netjes genummerd. Goed om weten is dat de overbekende 5th Avenue de middelste is van de Avenues. Alle Streets aan de westkant van 5th Avenue krijgen als naam er extra West aan toegevoegd. De andere kant is dus logischerwijs East. Als je naar het noorden gaat, ga je naar Uptown (richting de Bronx) en als je naar het zuiden gaat, ga je naar downtown. En dat is het! Gebruik je toch de woorden Noord en Zuid dan verlies je alle geloofwaardigheid bij elke respectabele New Yorker.
Om 9 uur hebben we de SUMMIT One Vanderbilt geboekt. Met twee verdiepingen vol spiegels van vloer tot plafond, biedt deze attractie een geheel nieuw perspectief op de stad terwijl de skyline van Manhattan overal om ons heen wordt weerkaatst. Bij aankomst moeten we eerst door de controle en dit keer word ik eruit gepikt en mag Dee Dee voor de verandering eens door. Daarna krijgen we een soort oversized papieren slippers die we over onze schoenen moeten trekken om het glas niet te beschadigen. Er wordt gevraagd of er niemand hoog sensitief is want de rit naar de 91st verdieping gaat gepaard met lawaai en lichtflitsen.
Deze hypermoderne wolkenkrabber heeft een fantastisch observatiedek, waar de grootsheid van New York nog maar eens zichtbaar wordt. We kunnen zo’n 91 verdiepingen naar beneden kijken en zeker nu de zon schijnt is dit een machtige, surreële belevenis. Het is hierboven zo mooi dat we besluiten om iets te drinken. Dee Dee gaat het halen en ik weet al zo dat het niet bij drinken zal blijven. Ken je vriendin! Ons ontbijt bestaat dus uit een heerlijk taartje van abrikozen en kersen en een soort banoffee pudding.
We besluiten naar Grand Central Station te wandelen. Dit is een van de tien meest bezochte toeristische attracties ter wereld. Adembenemend! Echt waar, we weten niet waar eerst kijken. Wat is Grand Central Station betoverend mooi! Reizigers razen ons voorbij en wij vragen ons voortdurend af of zij dit moois dan niet zien. Het station werd geopend in 1913 en het interieur is beroemd om zijn Beaux Arts design en de vele kunstwerken. De hoofdhal van het station heb ik al in telbare films en televisieseries gezien en het is geweldig om er nu ook echt zelf te staan. Enkele van de beroemdste kenmerken van Grand Central Terminal zijn het 125-voet plafondgewelf van het station, beschilderd met sterrenbeelden en de iconische Booth Clock, versierd met beelden van een Amerikaanse adelaar en Romeinse godheden. De Grand Central Terminal is ook de thuisbasis van een verborgen juweeltje, namelijk de "fluistergalerij". Verscholen in het eetgedeelte van de Grand Central Terminal heeft deze galerij een interessant akoestisch effect: mensen kunnen op de tegenoverliggende hoeken van de betegelde muur staan en elkaar hun boodschappen influisteren. Het gefluister is zelfs hoorbaar door het geroezemoes van de menigte heen.
Terug buiten, komen we voorbij een prachtige dameswinkel waar we even een kijkje gaan nemen. Er hangt een jeanskleedje en ik bezwijk voor de eerste keer dit jaar om toch iets te kopen. In een winkel wat verderop vindt Dee Dee eindelijk haar rode jeans. Ondertussen schijnt de zon volop dus besluiten we snel even naar het hotel terug te keren om ons om te kleden en onze koopjes te droppen. Er lopen toch heel wat vreemde vogels rond in New York. Zo zien we ook de naked cowboy die blijkbaar gekend is hier.
Het is bijna middag wanneer we met de metro naar Hudson Yard rijden. Ik heb werkelijk een haat liefde verhouding met die metro kaarten. Wanneer ik ze wil gebruiken, werken ze nooit. Na twee keer proberen zonder succes, verschijnt de melding dat de kaart juist gebruikt werd en een tweede keer kort na elkaar lijkt dus niet te lukken. Dan maar gewoon met de Mastercard betalen want over het hekje springen dat durf ik toch niet goed. Wanneer we terug bovengronds komen, wandelen we een klein stukje naar The Vessel. Door de unieke architectuur in de vorm van een soort honinggraat, is dit gebouw een absolute blikvanger. Het bestaat eigenlijk in hoofdzaak uit traphuizen, in totaal 154.
Aan dit gebouw start the High Line, een prachtig verhoogd park van 2,33 km lang boven de straten van Manhattan. Het was ooit een spoorlijn voor industriële goederen, maar sinds 2009 is het een prachtige groene oase. Een mooi voorbeeld van hoe je stedenbouwkundig een locatie kan herbestemmen. We genieten van onze wandeling en zetten ons onderweg even op een bankje om even rond te kijken naar de indrukwekkende gebouwen, de mooie kunstwerken en de vele bloemen en planten die ons omringen. Hier en daar duiken er ook mooie graffiti gevels op.
Bij Chelsea Market verlaten we the High Line en nemen een kijkje in deze voormalige Oreo koekjesfabriek. Hier zijn verschillende delicatessenzaken en bakkerijen te vinden. Plan was om hier te lunchen maar na ons decadent ontbijt hebben we beiden nog geen honger. Bovendien is het hier verschrikkelijk druk. We gaan dus snel weer naar buiten en wandelen verder in de richting van de Hudson rivier. We drinken iets op een terrasje maar plots komen er donkere wolken opzetten en begint het licht te regenen. Bij Pier 57, een soort foodmarket besluiten we even te schuilen en alvast een kleinigheidje te eten. De gebakken dumplings zijn heerlijk. Na deze late lunch trekt de hemel weer open en kunnen we onze wandeling hervatten.
Little Island is een artificieel eiland parkje van amper één ha groot. Het was de droom van multi miljardair Barry Diller (echtgenoot van de Belgische ontwerpster Diane von Fürstenberg). Hun geschenk aan de stad, want dat is het, kostte het stel 260 miljoen dollar. Het is een geniaal ontwerp dat steunt op 130 tulpachtige structuren die op hun beurt rusten op 280 betonnen pijlers.
Links van Little Island aan de oever van de Hudson, zien we de vervallen pier 54. Hier werden in 1912 de overlevenden van de ramp met de Titanic aan land gebracht. Een menigte van duizenden mensen stond hier toen te wachten in de hoop hun geliefden terug te zien. Omdat het zonnetje weer schijnt, besluiten we in plaats van de metro te nemen toch te voet naar Greenwich Village te gaan. Dit is het hart van de Jazz scene in New York en wat ons betreft een heerlijke plek om rond te wandelen. Tijdens de 19e eeuw was dit de thuishaven van kunstenaars. Vele beroemde artiesten zijn hier begonnen, waaronder Bob Dylan, Jimi Hendrix, Simon & Garfunkel, Joan Baez, Joni Mitchell en nog vele anderen. In de jaren '60 was Greenwich Village ook het epicentrum van de homobeweging. De beroemde Stonewall Riots vonden hier plaats in 1969. We houden even halt bij het homomonument, The Stonewall Inn. Er is ook een klein parkje waar een prachtige kerk staat.
Bij C.O. Bigelow Apothecary, de oudste apotheek in Amerika gaat Dee Dee even wat compete halen voor de bleinen die op komst zijn. Het is een verfrissende stap terug in de tijd want binnen is er sinds 1838 niet veel veranderd. De apotheek heeft in de loop der jaren een aantal van de beroemdste inwoners van The Village als klant gehad, zelfs Eleanor Roosevelt kwam hier over de vloer.
New York is hectisch, bruisend en explodeert bijna van energie. En toch is het heel makkelijk om midden in die drukte even te relaxen. Op talloze plekken in de stad vind je gezellige parken met elk hun eigen karakter, die je uitnodigen om gewoon te gaan zitten en New York aan je voorbij te zien trekken. Het Washington Square Park bevindt zich in het hart van Greenwich Village, centraal in de studentenwijk. In het midden van het park staat een grote fontein, waar tientallen mensen op de rand zitten te kletsen, met hun voeten in het water. Kinderen spelen in de fontein, in de omliggende grasvelden liggen studenten languit te lezen en uit alle hoeken van het park klinkt muziek. Washington Square Park is veel meer dan een park. Het is ook ‘the place to be’ voor artiesten.
Bijna twintig blocks verder bevindt zich ook de Flatiron Building, een gebouw in de vorm van een afgeronde driehoek of zoals de inwoners zeggen, een strijkijzer. Het werd in 1902 voltooid en was in die tijd een van de hoogste gebouwen van de stad. Het is een van de meest herkenbare wolkenkrabbers van New York door de speciale vorm maar het staat jammer genoeg in de steigers. Dee Dee heeft zin in een latte dus zetten we ons midden op het kruispunt aan een koffiebar op het terras. Ik bestel een medium latte van maar liefst 7,6 dollars. Wanneer ik een mini bekertje krijg ben ik toch wel even verbaasd. Ik vraag dus vriendelijk of ik hun small even mag zien. Kleine vergissing zo blijkt … gelukkig maar want voor 8 euro mogen we toch net dat maatje meer verwachten. Ondanks dat we midden op een druk kruispunt zitten, voelt het hier toch relax. Ook de vogeltjes genieten van de rust en zijn helemaal niet schuw. We vervolgen onze weg op Fifth Avenue
Al wandelend door de stad merken we dat New Yorkers altijd haast hebben en niet echt letten op de verkeersregels. Bij een zebrapad bij voorbeeld wordt er niet gewacht tot het bordje groen wordt. Ze kijken naar beide richtingen en steken over als ze denken dat ze niet zullen worden aangereden door tegemoetkomend verkeer. Dat geldt natuurlijk in twee richtingen. Ook het aankomend verkeer neemt het vaak niet erg nauw met de verkeersregels. Zaak is dus om ALTIJD naar beide kanten te kijken voordat je de straat oversteekt. We kijken ook af en toe naar beneden want op de trottoirs heeft Banksy ook wat kunstwerken achtergelaten.
We passeren nog even bij de Empire State Building, een 381 meter hoge wolkenkrabber. Bij mij roept deze Cathedral of the Skies vooral beelden op van de film King Kong maar van hier beneden is het typische torenspitsje niet te zien. We zijn beiden al ooit op de Empire geweest dus besluiten we dat vandaag niet te doen.
Wat verderop komen we bij een imposant gebouw dat bewaakt wordt door twee stenen leeuwen Patience en Fortitude, namelijk de bibliotheek. De prachtige inkomhal, de hoge plafonds, grote trappen en mysterieuze zalen zijn leuk om te ontdekken. Ik moet zoals gewoonlijk dringend plassen dus ga ik even naar het openbare toilet en geloof me dat is ook écht een bezoek waard want er wordt klassieke muziek gespeeld.
Ondertussen is het 7 uur voorbij dus gaan we op zoek naar Utsav, een Indisch restaurant met goede rescensies. Er zitten veel Indiërs dus slecht kan het niet zijn. Ik ga voor the usual, chicken tikka masala en Dee Dee voor de chicken zaffrani. Beide gerechten zijn hemels. Na een hele drukke dag met zo’n 25.000 stappen, voelen we onze voeten al bijna niet meer. Door de vele indrukken die we vandaag hebben opgedaan gaan we zeker slapen als roosjes! Wat een topdag, en onze citytrip is nog maar net begonnen!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten