Vandaag is onze laatste dag in The Big Apple. We hebben de voorbije dagen al heel wat gezien en gedaan, maar we beseffen maar al te goed dat we nog maar een heel klein stukje van deze geweldige stad gezien hebben. We trekken vandaag naar Soho, een creatieve broedplaats die barst van de kunstgalerijen. De trendy buurt ademt een jeugdige energie. Heerlijk om hier doorheen te slenteren! De naam SoHo is een afkorting van South Houston. Houston is de naam van een grote straat die van oost naar west loopt, deze wijk ligt dus letterlijk ten zuiden van die straat, in Lower Manhattan. Ik ben instant verliefd. Veel street art en vrolijke kleuren, daar hou ik van. Er zijn ook veel kleine winkeltjes met leuke spullen maar gelukkig zijn die nu gesloten want de prijzen hier zijn nog hoger dan elders in New York.
Opvallend zijn de grote industriële gebouwen die de straten sieren, een overblijfsel uit de negentiende eeuw waarin de textielindustrie floreerde in SoHo. Vanaf de jaren zestig van de vorige eeuw ontwikkelde het zich langzaam tot de artistieke wijk die het vandaag is. Wat mij betreft één van de leukste en sfeervolste plekken in New York met die geplaveide straten, elegante bruine gebouwen en gedetailleerde gevels. Wanneer we naar boven kijken, zien we heel wat gietijzer, een typisch kenmerk van deze wijk. De omgeving katapulteert me meteen naar de legendarische Hollywood klassieker Westside Story, waar de Amerikaanse Tony een serenade brengt aan de Puertoricaanse Maria op de ijzeren trappen.
Er zijn in deze buurt ongelooflijk veel bakeries dus het wordt moeilijk kiezen. We gaan uiteindelijk voor de Dominique Ansel Bakery, omdat Thomas en Inge ons die aanraadde. Ze staan al jaren aan de top op patisserie vlak en dat is meer dan terecht. Het interieur stelt niet veel voor maar achteraan is er een klein terrasje waar we rustig kunnen zitten en waar de vogeltjes voor een waar orkest zorgen. De specialiteit hier is de cronut, een mix tussen een croissant en een donut. Elke maand verandert de vulling en vandaag is het framboos. We nemen ook een DKA, een gebakje in croissant deeg maar met een karamel korstje. De interpretatie van de klassiekers uit de patisserie wereld is hier totaal anders maar njammie … hoe heerlijk is dat! Beide zijn gewoon hemels dus als je ooit in deze buurt bent, zeker niet twijfelen.
Een Good Luck Spot, die mogen we natuurlijk niet overslaan. Stel dat het werkt! Al weet ik wel zeker dat het werkt. Wat een prachtig weer hebben we de voorbije week al gehad en vandaag doen de weergoden er nog een schepje bovenop want de temperatuur is ondertussen boven de 25 graden gestegen. Dee Dee is echt mijn persoonlijke geluksbrenger wanneer het daar op aankomt. Ik denk niet dat ik al ooit echt slecht weer gehad heb tijdens een reisje met haar.
We nemen een kijkje bij Old Saint Paul’s Cathedral, de oorspronkelijke kerk van het rooms-katholieke aartsbisdom New York. Er is net een dienst begonnen want het kleine kerkje stroomt vol. We zien een baby in een wit jurkje dus gaan we er van uit dat het een doop is. Er speelt prachtige muziek en we besluiten om even plaats te nemen op de achterste rij. Even verderop zien we een klein graffiti straatje ‘Freeman Alley’. Dee Dee heeft even genoeg van de gratis kunst op straat denk ik want ze blijft liever even wachten. Tja ik kan er zoals gewoonlijk niet aan weerstaan.
Het is ondertussen middag dus tijd om te lunchen. We zijn vlak bij Katz's Deli, een bekende koosjere delicatessenzaak, beroemd om zijn pastrami op roggebrood. De delicatessenwinkel is populair bij zowel de lokale bevolking als toeristen en werd opgericht in 1888. De bekende filmscène van Meg Ryan's 'orgasme' uit ‘When Harry Met Sally’ is hier opgenomen. Het is hier heel erg druk, maar de wachtrij gaat snel vooruit. Eenmaal binnen kan mij echter niets bekoren, ja ik weet het, ik ben een moeilijke eter. We gaan dus terug buiten. Op de hoek zit ‘El Churro’ en dat lusten we ook wel. De mega portie churros verrast ons wel een beetje. Deze worden gedipt in een sausje naar keuze. We gaan voor de witte chocolade met lavendel. Vandaag hebben we onze portie ‘zoet’ wel gehad.
Sinds begin jaren ’80 is de Bowery Wall Mural het canvas van heel wat straatartiesten. Dit is de plek waar Keith Haring zijn eerste grote openbare werken schilderde. Dit stuk muur is een steeds wisselend kunstwerk. We passeren er op weg naar Chinatown.we zijn niet echt fan van wat er vandaag hangt maar wie weet wordt hij of zij ooit beroemd en dan hebben we toch mooi een aandenken.
Ondertussen zijn de winkeltjes open en we lopen er af en toe eentje binnen. Ze verkopen allerlei leuke hebbedingetjes maar wat is het hier duur. In de kerstwinkel (ja die blijft het hele jaar door open) verkopen ze een kleine ‘big Apple’ en die lijkt ons wel leuk maar echt, 25$ en het is kleiner dan een eitje. We laten het dus wijselijk in de rekken hangen. We passeren een parkje waar ook weer prachtige street art te bewonderen is. Uren zou ik hier kunnen rondlopen.
Chinatown in Manhattan is een van de negen Chinese towns in de stad. Vroeger leefden hier het grootste aantal Chinezen van alle westerse steden. Toch is dit niet het grootste Chinatown van New York, maar wel een van de oudste Chinese wijken. We wanen ons echt even in China. Alles staat in het chinees aangegeven, zelfs de McDonalds. China town is erg druk, veel chinezen natuurlijk :-) maar ook heel veel toeristen. Overal zijn er kleine winkeltjes waar je heel veel nagemaakte spullen kan kopen. Er zijn ook heel wat restaurantjes maar het stinkt hier heel erg en ze zien er niet echt fris uit. Na veel Chinezen ontwijken op straat en de geur van Pekingeend hebben we genoeg gezien van Chinatown.
De grens tussen Chinatown en Little Italy is Canal Street. Deze verbindingsstraat is een levendige plek, met veel winkels en straatverkopers. We lopen verder naar Little Italy gelegen aan Mulberry Street. Immigranten uit Napels en Sicilië kwamen hier in de jaren 1880 aan. Hier zijn de aroma’s al wat aangenamer. We ruiken heerlijke Italiaanse kruiden. We moeten dus niet lang twijfelen en zetten ons op een terrasje in de zon en bestellen een heerlijke pasta die vergezeld wordt door focaccia brood. Vriendelijk zijn ze hier niet maar lekker is het wel.
Om twee uur eindigt ons avontuur in New York. Fysiek uitgeput, maar met een vol hart en een rugzak vol mooie herinneringen vertrekken we naar de luchthaven. We informeren eerst even wat het kost om ons naar JFK te brengen maar 110$ vinden we toch net iets te veel om uren in de file te staan. We vertrekken dus vol goede moed met de metro. Daarna nemen we de airtrain naar de juiste terminal. Al bij al duurt dit maar een klein uurtje . Om 19u stijgt onze vlucht op. Binnen 8 uurtjes staan we terug in Brussel.
New York was overweldigend! Een bedwelmende jungle van gigantische wolkenkrabbers, een grote uitstraling en levendige diversiteit. New York heeft een unieke sfeer en een duizelingwekkende energie die het tot een van de meest opwindende steden ter wereld maakt. Maar wat ik eigenlijk het allerleukste vond: lekker slenteren en cultuur opsnuiven. Op een terrasje iets drinken en om ons heen kijken. We hebben heel wat leuke plekjes ontdekt – van Manhattan tot Chinatown en van Soho tot Little Italy. Ik ga zeker nog eens terugkomen want, in tegenstelling tot de vorige keer, heb ik immens genoten van deze te gekke stad waar ik mij geen moment onveilig heb gevoeld. Dee Dee en ik hebben maximaal genoten!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten