Cheb - Wiesbaden

We hebben zalig geslapen en we worden wakker in een met mist overtrokken landschap. Het belooft alweer een mooie dag te worden. Om 8 uur wanneer we gaan ontbijten is de mist al opgetrokken en schijnt de zon volop.

Het buffet is redelijk uitgebreid en lekker, zeker voor de 7€ die we maar betalen. We moeten de grote TV die in de ontbijtruimte staat te spelen er wel bijnemen. Op antenne een soort humoristisch ‘Nonkel Jef achtig programma’. Dat is het enige minpuntje van dit anders zeker 4-sterren waardig hotel. Jammer wel dat we niet kunnen communiceren met de eigenares. Na het ontbijt trekken we de stad in. Ik hou wel van de charme van Oost-Europa. De steden hebben hier allemaal mooie, statige panden, zo ook Cheb. Van zodra we op het centrale plein aankomen, ben ik al betoverd. De gekleurde huisjes trekken onmiddellijk onze aandacht. Het zou ook een Duits plein kunnen zijn, ware het niet voor de Tsjechische teksten op de ramen.

Cheb is werkelijk een charmant, klein stadje met een dorpscentrum vol historische architectuur. Het voelt minder toeristisch aan maar is wel authentieker dan bij voorbeeld Praag. We zien een mix van Duitse en Tsjechische cultuur. Er zijn ook veel vakwerkhuizen. Westerse invloeden zijn duidelijk zichtbaar want er zijn best wel wat moderne winkels. Het is echter zondag dus alles is gesloten en het is er lekker rustig. 

De griezelige voormalige Joodse wijk herbergt nu de Spalicek. Het is een complex van 11 unieke middeleeuwse herenhuizen uit de laatgotische periode. De drie of vier verdiepingen tellende koopmanshuizen liggen aan het George van Podebrady plein. Oorspronkelijk stonden er sinds 1273 houten krotten die in 1320 werden verbouwd tot stenen huizen. De vorm die we nu zien is uit 1470 en werd in 1975 vernieuwd.

Wanneer we om de huizen heenlopen, komen we aan een 1,6 m smalle straat. Dit superleuke straatje verdeelt de spalicekhuizen in twee blokken. Wanneer we onze armen spreiden, kunnen we beide kanten aanraken. Het licht valt hier mooi doorheen.

Samen met bijna alle inwoners van de stad, wandelen we kort voor tien uur naar de Sint Nicolas Kerk, in het Tsjechisch de Kostel Sv.Mikuláše. De oorspronkelijke Romaanse basiliek stamt uit de 13e eeuw en is de oudste kerk van de stad. Binnen speelt prachtige muziek dus zetten we ons even op de laatste rij en genieten we wat van de bedrijvigheid. Cheb is duidelijk nog heel katholiek. Op zondag is dit de plek dat inwoners elkaar treffen. Voor de dienst begint, verlaten we deze religieuze plek om verder de stad te verkennen.

We wandelen rond en verwonderen ons over de mooie plekjes die we tegenkomen. In elke straat staan wel gekleurde huisjes die de stad een romantische uitstraling geven. Er zijn in totaal minimaal 51 huizen van groot belang in Cheb. Veel huizen hebben een bordje met een beschrijving van de geschiedenis van het huis, in welke stijl het is gebouwd, het nummer van het huis en waarom het huis belangrijk was.

Er is ook een prachtig kasteel, het Romaanse Chebsky Hrad. We hebben het gevoel terug in de tijd te gaan. Het werd in de 12^de eeuw gebouwd maar heeft nog steeds één van de best bewaarde stadsmuren van het land. De prachtige kapel heeft een sombere eerste verdieping waar vroeger het proletariaat samen kwam. Hier kunnen we ons echt goed inleven hoe het geweest moet zijn voor de armen van de stad. De keizer en zijn familie woonden vanaf de veel vrolijkere en helderde tweede verdieping de diensten bij. Dit deel is versierd met vroeg-Gotische ramen. De oude omwallingen zijn nog goed bewaard gebleven. In de tuin veel wilde bloemen en ook enkele roofvogels en een uil. Ze kijken ons van in hun nest verveeld aan. Triest eigenlijk want de beestjes kunnen niet vliegen vanwege een ketting rond de poten. Het zijn wel prachtige dieren.

De zwarte toren staat aan de andere kant van de binnenplaats en torent 18 meter de lucht in. De zwarte kleur van de toren komt van de lava stenen die uit de nabijgelegen vulkaan gehaald werden om dit indrukwekkende bouwwerk te realiseren. Boven hebben we een prachtig zicht op Cheb en de omliggende omgeving. Van hieruit zijn de gekleurde huisjes heel erg goed te zien. 

In de tuinen van het klooster zetten we ons even op een bankje in de schaduw want we moeten even bekomen van de vele trappen die we gedaan hebben. Morgen gaan we dat weer voelen in onze knietjes. In de enige winkelstraat van de stad, bevindt zich een soort geschiedenis as. Het is een stuk metalen as dat in het trottoir is gestoken en door het voetgangersgebied loopt. Het begint bij de 9 meter hoge poort van het Gate of Time Artifact en gaat richting het busstation. De as toont de belangrijkste gebeurtenissen uit de geschiedenis van Cheb van 1061 tot 2011. De kalender op de grond valt onmiddellijk op als je richting centrum wandelt. 

Wat verderop komen we voorbij een winkeltje waar ze de typische Tsjechisch specialiteit de Lázenské Oplatsky verkopen, een ronde dunne wafel die een beetje lijkt op een grote hostie. De vulling bestaat uit een soort hazelnootcrème. Uiteraard moeten we dit even proeven. De eerste hap smaakt naar meer. De geschiedenis van de wafel gaat terug naar de 19de eeuw waar de wafels werden gemaakt voor de eerste spabezoekers. 

Ondertussen is het tijd om te lunchen dus zetten we ons op een terrasje en bestellen elk een typisch Tsjechisch gerecht. Dee Dee gaat voor de sauerbraten in rahmsauce met knödel en ik ga voor de goulash. We hebben nog maar net besteld of het staat al op tafel. De smaak is heerlijk en we betalen slechts 26 euro in totaal. 

Na de middag rijden we verder naar Wiesbaden. Net buiten de stad ligt de Russisch-Orthodoxe kerk van St Elisabeth, genoemd naar de Russische prinses Elisabeth. Zij was getrouwd met hertog Adolf von Nassau, maar stierf op 18-jarige leeftijd tijdens de geboorte van haar kind. De hertog liet de kerk daarom in 1849 bouwen voor zijn overleden vrouw. Sindsdien is het het meest waardevolle sacrale gebouw in heel Wiesbaden. De kerk ligt op de Neroberg dus rijden we de berg op en zien de prachtige kerk gebouwd in zandsteen steeds dichterbij komen. De vijf uivormige vergulde koepels schitteren in het zonlicht. 

We hebben geluk want ze is nog open. We gaan binnen via de westelijke ingang. De zuidelijke ingang was gereserveerd voor de hertogelijke familie en werd voorgoed gesloten na de troonsafstand van tsaar Nicolaas II. Vanbuiten ziet de kerk er Russisch uit maar het marmeren interieur doet denken aan de Italiaanse Renaissance. De binnenkant van de koepel is versierd met fresco’s. De iconen zijn van elkaar gescheiden door kleine marmeren zuilen. We mogen jammergenoeg geen foto’s nemen dus jullie moeten het doen met een foto van de buitenkant.

We rijden terug naar beneden en nemen daar de kabelbaan naar de top van de Neroberg. Deze bergbaan bestaat al sinds 1888. De trein heeft geen brandstof nodig want het gebruikt het gewicht van water om een andere trein omhoog te trekken terwijl het zelf naar beneden gaat. Beneden stroomt het water weg en dan wordt het treintje vanzelf weer omhooggetrokken. Boven is er een klein paviljoentje waar net een salsa les bezig is dus er klinkt vrolijke salsa muziek. Leuke plek om te dansen! We wandelen door het groen terug helemaal naar beneden. Prachtige belle-époquehuizen omzomen statige straten en lanen.

We logeren in het mooie Tiny Twice Hotel. Het is goed gelegen vlak bij de snelweg maar toch heel rustig. Er is echter niets in de buurt om te eten met uitzondering van een Mc Donalds. Nuggets en hamburger dus als avondmaal.