Voor ons jaarlijkse uitje rond Dee Dee’s verjaardag vertrekken we super vroeg want we hebben een lange weg te rijden. Veel te lang als je het mij vraagt maar Dee Dee heeft er absoluut geen probleem mee. Om 6 uur zitten we al in de auto. Na 4 uurtjes rijden, stoppen we in Externsteine, gelegen te midden van het schilderachtige Teutoburger Woud. Deze bijzondere zandstenen rotsformaties vlak bij het plaatsje Horn-Bad Meinberg spreken al eeuwenlang tot de verbeelding. Het zijn indrukwekkende pilaren die zo'n 40 meter hoog oprijzen uit het omliggende landschap. De rotsen worden omringd door geurende roze lupinen. We hebben er maar één woord voor: prachtig!we kopen een combi ticket van 6€ pp.
We klimmen de 124 trappen uit de 19de eeuw omhoog naar een uitzichtplatform. Dat op zich moet al een hele onderneming geweest zijn voor de, in die tijd, kleine mensen want de trappen zijn hoog en veelal ongelijk. Onze kuiten maken overuren. Boven op deze mystieke rotsen voelen we een soort magie in de lucht hangen. Ondanks dat we niet alleen zijn, daalt er een zekere rust over ons. Archeologische vondsten hebben aangetoond dat hier in de prehistorie al religieuze en ceremoniële rituelen plaatsvonden. We worden omringd door groen en glooiende heuvels. Heel de omgeving bestaat trouwens uit hoge bergen en rivierdalen.
Beneden zien we het reliëf van de kruisafname van Jezus dat in de Middeleeuwen door steenhouwers in de rotsen is geslagen. Indrukwekkend dat dit zo goed bewaard is gebleven.
We stappen terug in de auto en rijden nog even naar het Hermannsdenkmal. Dit reusachtige monument werd gebouwd in 1838 en torent hoog boven het Teutoburger woud uit. Het herinnert aan de Duitse overwinning en doet tevens dienst als monument voor de vrede. Het monument is bijna 54 m hoog en de romp van het monument uit koperplaten weegt zo'n 43 ton. De koepel en onderbouw zijn 27 m hoog en uit zandsteen opgetrokken en werden ter plaatse gemaakt. We proberen ons in te beelden hoe dat in die tijd in z’n werking zo zonder kranen.
We klimmen naar boven via een spiraalvormige stenen trap en hebben daar een prachtig uitzicht over het dal, de vele bossen en we kunnen in de verte verschillende steden zien liggen. Terug naar beneden gaanvergt wat meer moeite want er zijn tegenliggers. Gelukkig geven ze ons de ruimte om te passeren. We rijden verder naar Leipzig. What a difference a few hours make … van een prachtig heuvelachtig landschap, rijden we door weien en velden en is alles plots plat. Boeren werken op het veld en dorsen het graan.
In de tijd dat overal in Europa de industrie opkwam was Leipzig een bloeiende handelsstad. De vele fabriekspanden zijn vrijwel allemaal kort na de val van de muur gesloten en in verval geraakt. Steeds meer van deze oude fabriekspanden hebben ook een opknapbeurt en een nieuwe functie gekregen. Net buiten het centrum van Leipzig, in het westen van de stad, in de wijk Plagwitz, zijn twee van deze voormalige fabrieken op korte afstand van elkaar te vinden, het Tapetenwerk en de Spinnerei. Het is nog wat vroeg om al naar het hotel te rijden dus gaan we hier eerst een kijkje nemen.
Deze oude behangfabriek Tapetenwerk heeft een alternatieve sfeer. Ijzer en staal zorgen voor een urban look. Heel modern, maar stiekem oud en een beetje vervallen. Er zijn kleine ateliers gevestigd, er wordt kunst gemaakt en (soms) tentoongesteld. We besluiten hier iets fris te drinken op een terrasje. De ijskoffie smaakt heerlijk in het zonnetje. De Spinnerei is al gesloten dus daar zullen we morgen nog wel even langsrijden op weg naar Dresden.
We maken een wandeling door de straten rond de fabriek en zien veel toffe street art. Jammergenoeg zijn de prachtige huizen hier ook onderhevig aan ‘street-art vandalisme’. Nietszeggende woorden, letters en verfstrepen ontsieren de gevels. We merken wel dat dit een buitenwijk is maar we houden wel van het urban sfeertje. Een vrouw met knalrood haar zit op een terrasje te keuvelen met een artistiek uitziende man, een andere vrouw met donkerpaars haar fietst ons al lachend voorbij. Heel kenmerkend zijn ook de metalen balkons die meestal aan de achterzijde van de appartementen zijn aangebracht.
Wanneer we naar ons hotel rijden aan de rand van het stadscentrum, bezoeken we het indrukwekkende Völkerschlachtdenkmal, ook wel gekend als het Monument voor de Battles of the Nations. Dit is één van de grootste monumenten van Europa dat gebouwd werd om de Volkerenslag van Leipzig in 1813, waarin de Duitsers, Oostenrijkers, Russen, Zweden en Pruisen tegenover het leger van Napoleon stonden, te herdenken. Toen werd er drie dagen lang gestreden om de politieke macht in Europa. Tijdens deze gruwelijke periode kwamen meer dan 100 000 soldaten en burgers om het leven.
De crypte is al gesloten maar van buiten is het ook best indrukwekkend. Ze wordt omringd door enorme beelden. We beklimmen het 91 meter hoge oorlogsmonument en dat is best pittig. We kunnen niet helemaal naar boven maar toch hebben we ook van hier een fenomenaal uitzicht over de stad. Eenmaal beneden zien we een trabantje op de parking staan. Het katapulteert ons instant naar het oude Oost-Duitsland. Ook de verkeerslichten voor voetgangers herinneren ons nog aan de tijd van toen. Het beroemde Oost-Duitse Ampelmännchen zorgt er ook in Leipzig voor dat je veilig kunt oversteken. We eten nog een kleinigheidje op een terras en drinken er een home made limonade bij alvorens naar ons hotel te rijden. Hier bevindt zich ook een kunstgalerij met schilderijen van verschillende bekende personen.
We logeren in het Jahrhundert Hotel net buiten het centrum. Veel parkeerplek is er niet dus zetten we de auto maar ergens neer op goed geluk. Wanneer we het pand betreden, zien we niet echt een receptie dus gaan we de trap op. Op de eerste verdieping in een van de kamertjes zit een jonge vrouw die ons vriendelijk verwelkomd. We hebben een kamer op de tweede verdieping dus moeten we onze koffers nog een verdieping hoger sleuren. De kamer zelf is volledig in het thema – ouderwets dus maar het heeft wel een zekere charme. We worden gekatapulteerd naar eind 19de eeuw toen de jugendstil in Duitsland zijn hoogtepunt kende. Jammergenoeg is er geen airco dus gaan de ramen open! Gelukkig heb ik oorstoppen bij want we zitten aan een drukke baan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten