Plan was om naar Oostende te gaan maar na lang palaveren besluiten we om vandaag toch een dagje Gent in te plannen met de lyceumgirls. Minder ver dus toch ietsje langer slapen wat aanlokkelijk klinkt voor enkele onder ons. Bovendien ruilen we de trein voor de auto en pik ik de meisjes op. We parkeren de auto in de parking onder het Sint Pieterplein en wandelen richting centrum. Dat is amper 20 minuutjes stappen. Het is vandaag Atelier in Beeld, een groot atelierweekend voor beeldend kunstenaars over heel Vlaanderen maar bij het eerste atelier staan we al voor een gesloten deur. Waarschijnlijk is het gewoon nog te vroeg.
In de winkelstraat komen we een heus stadspaleis tegen. Al tientallen keren ben ik hier voorbij gekomen maar ik heb dit nog nooit gezien. Tijd dus om daar verandering in te brengen. Gentenaars vinden dit terecht het best bewaarde geheim van de stad. Het paleis bestaat uit 2 gebouwen die over elkaar liggen. Het kleinste is al mooi maar het grote paleis is echt indrukwekkend. De overvloedig versierde vertrekken doen ons even wegdromen. Aan elk detail is gedacht en het is verbazingwekkend wat er uit die tijd is overgebleven aan gebruiksvoorwerpen, mooie gewaden en bombastische meubels. De muren waren in die tijd ook allemaal behangen met het meest prestigieuze behangpapier. Deze trend komt terug want veel jonge mensen kiezen opnieuw voor papier ipv verf. Ook al vind ik het waanzinnig mooi in dit interieur, thuis zou ik er toch voor passen.
Hoe zou het geweest zijn om in de tijd van Louis de zweter te leven? Ja jullie lezen het goed, de Franse koning Louis XVIII werd de zweter genoemd omdat hij wel meer dan 100 oesters kon eten, verschrikkelijk dik was en bij de minste inspanning transpireerde. We bezoeken de vertrekken waar hij geleefd heeft. In de prachtige balzaal speelt de muziek van toen. Het indrukwekkendste zijn de plafonds. Cynthia is begeesterd door de plafonds met wolken en Engeltjes. Elke zaal is anders maar het zijn stuk voor stuk pareltjes.
Beneden in de kelder bevindt zich de keuken en de wijnkelder. Ook hier horen we de geluiden van weleer. Dienstmeisjes en koks die rondlopen en met de potten en pannen spelen. Heel leuk gedaan wel. De geur die hier hangt, doet me onmiddellijk terugkeren naar mijn kindertijd. Ook bij mijn overgrootmoeder had de kelder een functie. Eten werd hier bewaard want een koelkast had ze niet. In de tuin hebben we een prachtig zicht op de achtergevel van dit prachtige stadspaleis. Blij dat we hier even gestopt zijn.
Ondertussen is het middag en hebben we een klein hongertje. We stoppen bij een Vietnamees restaurantje dat de naam ‘Knees to chin’ draagt, want hier is er nog een tafeltje vrij in de zon. Binnen bestellen we één voor één wat we graag willen eten en in no time staat dat ook op tafel. De gerechtjes zijn spotgoedkoop en smaken heerlijk. Goede keuze dus! We passeren enkele winkeltjes en vandaag is het ook koopzondag dus alles is open. Elk van ons heeft weer iets nieuws in haar garderobe.
Machteld ging ons normaal vervoegen rond twee uur maar stuurt haar kat. Jammer want onze heilige viervuldigheid voelt toch anders aan met z’n drieën. We zoeken al even naar het graffiti straatje dat zich op mysterieuze wijze verplaatst heeft. Vroeger was er een mini graffiti straatje bij de Kouter maar dat is nu verdwenen. Blijkt dat er nog eentje is maar dat is nieuw voor mij. Het ruikt hier nog naar verf dus vandaag zijn er nog kunstenaars aan het werk geweest. Een ijzeren hek geeft toegang aan een prachtig tuintje waar momenteel een workshop brood bakken gegeven wordt. De heerlijke geur van de vele bloemen dringt hier onze neus binnen. Op versgebakken brood is het nog even wachten want dat gaat net de oven in.
Het is een prachtige dag voor een boottochtje. We hangen dus de echte toerist uit en stappen rond half 3 in een boot die ons over het water langsheen de prachtige oude gebouwen brengt. We passeren ook voorbij het indrukwekkende Gravensteen. Ondertussen krijgen we een verhaal te horen over de stad, wel in het Engels en het Frans maar goede Belgen verstaan alles. De Spanjaarden die op de boot zitten vinden het maar niets want ze verstaan er niets van. Zij kregen een blad waarop alles in hun taal vermeldt stond maar wanneer we terug aankomen, horen we ze wel reclameren. Tja, misschien nog een wereldtaal leren … dat zou helpen. Het was een tof tochtje waarbij we zelf iets bijgeleerd hebben. We weten nu dat Gent zijn eigen Manneke Pis heeft. Hier noemt hij Nestor en hij wordt geflankeerd door Lena en Luna. De drie beeldjes prijken op een gevel van één van de prachtige huizen in de binnenstad.
We sluiten de dag af bij Maximiliaan, een bistro in de binnenstad. Het was een leuke dag ondanks dat we geen enkel atelier bezocht hebben. Dat zal voor volgend jaar zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten