Rome - dag 5: Getto

Vandaag onze laatste dag in Rome en daar gaan we van genieten! We nemen de metro tot aan het graf van Caio Cestio, een edelman die net als vele Romeinen gefascineerd was door de oude Egyptische cultuur. Een piramide midden in Rome? Dat moeten we zien ... jammer maar helaas, hij staat in de steigers. Dan wandelen we maar wat verder naar het Cimitero Acattolico, niet alleen een mooi kerkhof maar ook een oase van rust. Meer dan 4000 niet-katholieke buitenlanders liggen hier begraven, waaronder de dichter John Keats. Onze tocht gaat verder naar het geheimzinnige sleutelgat - zo staat het in onze reisgids. Wat dat nu precies betekent, willen we uiteraard ontdekken. Na een stevige klim naar de vredige heuvel Aventijn, komen we op een klein pleintje. Hier zien we een oude deur met daarin een klein gaatje, zou dit het zijn? Annelies kijkt eerst en slaat een kreet van verrukking. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt. Wanneer ook ik door het gaatje kijk, heb ik een uniek zicht op de koepel van de Sint-Pieter basiliek. Wow echt heel erg speciaal. Het op foto vastleggen is echter niet zo eenvoudig maar na enkele pogingen lukt het ons toch redelijk.

Vervolgens is de sinaasappeltuin aan de beurt, een verborgen parel in de stad waar bijna uitsluitend Romeinen komen. Het biedt een schitterend uitzicht over het historische Rome. De beroemde Bocca della Veritá laten we aan ons voorbij gaan want je weet maar nooit dat onze hand er wordt afgebeten ... iedereen vertelt al wel eens een leugentje om bestwil. Via de oude ruïnes van het Teatro di Marcello, het tweelingbroertje van het Colosseum, komen we in de jodenwijk het Getto. Helemaal anders dan de rest van Rome, zo chaotisch en bombastisch als de stad elders is, zo rustig is het hier.

Ook al is alles hier koosjer, we besluiten toch een pasta te eten want het is ondertussen lunchtijd. Mijn mond staat in brand van de pepertjes maar het heeft toch gesmaakt. Ook de tortellini van Annelies was verrukkelijk. We zetten onze wandeling verder maar het stratenplan in het reisboekje is niet echt handig en we lopen een beetje verloren. Na een tijdje vinden we dan toch de Ponte Fabricio, een brug die ons van het getto naar een klein eilandje op de Tiber, Isola Tibertina, brengt. De ideale plek om van de zon te genieten maar veel tijd hebben we niet meer dus keren we op onze stappen terug. We wandelen naar Piazza Campo de Fiori, waar er nu een marktje staat met vooral pasta, specerijen en bloemen. Hier drink ik een glaasje granaatappelsap, best lekker maar niet echt zoet. Onze laatste stop is Il Fornaio. Nog nooit was een koekje of taartje kiezen zo moeilijk. Voor een aspirant bakster een waar snoepparadijs! Ik kies voor een gebakje met pistachenoten. Een taartje met een krokante buitenkant en binnenin een heerlijk smeuïge crème van pistache, versierd met enkele hele noten. Verrukkelijk van smaak en een fijn einde van onze Rome reis. Op weg naar de metro passeren we nog de Area Sacra dell'Argentina, opgravingen in het centrum van Rome.

Rond half 5 nemen we afscheid van onze gastvrouw Lydia en nemen we de trein naar de luchthaven. Het is jammer maar onze vakantie zit er op. Londen is leuk, Parijs is mooi maar Rome was geweldig! Absoluut één van mijn mooiste stedenreizen tot nu toe. Het cliché zegt dat de stad één groot openluchtmuseum is en zoals de meeste cliché's klopt ook deze. Begin juni bleek een hele goede periode: lekkere temperaturen en niet al te druk, al is dat natuurlijk relatief! De stad zelf zorgde voor de rest, mooie Romeinse overblijfselen, prachtige kunst, gezellige pleinen met fonteinen en uiteraard ook het lekkere Italiaanse eten ... een stukje paradijs.

 

Posted with Blogsy

Rome - dag 4: Vaticaanstad

Veel te vroeg loopt de wekker af deze morgen maar vandaag is het de belangrijkste dag van onze Rome reis want we gaan naar het Vaticaan, ook wel het bijkantoor van de hemel genoemd. Rome is al een bijzondere stad maar een land binnen een stad is wel heel speciaal. Het Vaticaan is een autonome staat en telt minder dan duizend inwoners. Wanneer we daar aankomen schrikken we toch wel even van het aantal mensen dat hier staat aan te schuiven. Gelukkig hebben we ook deze excursie op voorhand geboekt. We worden om de 2 min aangesproken door touroperators die ons tickets willen verkopen. We hebben echter afgesproken op de trappen net over de ingang. Onze gids Valentina geeft ieder van ons een koptelefoontje zodat we heel goed kunnen verstaan wat ze zegt. Via een afzonderlijke ingang mogen we de wachtende rij mensen gewoon voorbij steken. Bij het binnenkomen van het Vaticaan moeten we met z'n allen door de metaaldetector. Annelies krijgt het warm want ze heeft een mesje in haar rugzak maar geen haan die daar naar kraait ... tot zover de veiligheid. We bezoeken eerst het museum en onze gids maakt zelf een keuze want we kunnen niet op één dag de 7 km lange gangen doorwandelen. We bezoeken de Pinacoteca waar we prachtige beelden zien en doorkruisen gangen waarvan het plafond zo indrukwekkend mooi is - het lijkt net of er reliëf in zit maar dat is gezichtsbedrog want alles is gewoon geschilderd.

Na het museum bezoeken we de Sixtijnse kapel, het absolute hoogtepunt met prachtige fresco's van Michelangelo. Hij schilderde op 25 jarige leeftijd eerst het plafond en deed hier meer dan 5 jaar over. Vele jaren later op zijn 60st maakte hij het meest bekende fresco, het laatste oordeel op de altaarwand. Hier mag niet gefotografeerd worden en moet er absolute stilte zijn. Wat is dit mooi !!!! Het is wel jammer dat er zo veel mensen in zo'n kleine ruimte worden gepropt. Annelies maakt de bedenking dat ze hier zoveel jaren geleden rustig kon rondwandelen en dat er hoop en al 10 mensen rondliepen ... wat een verschil! Na de Sixtijnse kapel gaan we naar de Basilica di San Pietro, het hart van de katholieke wereld. Deze werd gebouwd op de graftombe van de heilige Petrus en is de grootste kerk ter wereld. Om de 25 jaar viert de katholieke kerk een heilig jaar - de laatste was in 2000 en de volgende zal dus in 2025 plaatsvinden. Onze gids toont ons een mooie bronzen deur versierd met bijbelse taferelen, die aan de binnenkant van de kerk is dichtgemetseld. Op kerstmis van het heilige jaar wordt de muur opengebroken en de deur geopend door de Paus. Deze blijft open tot het jaar daarop met kerstmis. Vreemde traditie vinden wij maar toch heeft het wel iets. Binnen is het één en al pracht en praal. Pronkstuk in de kerk is de Pietà van Michelangelo. Dit beeld maakte hij op 23 jarige leeftijd en staat sinds eind jaren 70 achter glas omdat er één of andere gestoorde Australiër toen met een hamer het beeld bewerkt had. Verder kan je er natuurlijk ook de hoogste en grootste koepel van Rome bewonderen. Ook deze is van de hand van Michelangelo.

Ik voel ondertussen mijn voeten niet meer maar het is hier zo mooi dat ik de pijn toch nog even verbijt. Na een 4u durende rondleiding is er eindelijk rust voor onze voeten .... We zetten ons op de trappen van de lange zuilenrij op het Sint Pietersplein om wat te eten en te drinken onder de helblauwe hemel. Na een klein half uurtje kunnen we er weer helemaal tegenaan. We kuieren langs de Tiber en passeren het imposante Castel San Angelo, de Engelenburcht. Het is echter te mooi weer om hier naar binnen te gaan en we hebben vandaag al genoeg cultuur opgedaan. We snuisteren liever nog even tussen de souvenirs van de straatverkopers en kunstenaars die zich in de brandende zon hebben gezet.

Via de Ponte S. Angelo komen we opnieuw aan de andere oever terecht en leiden smalle, kronkelende winkelstraatjes ons opnieuw naar de Piazza Navona. Rond half 5 besluiten we nog wat te drinken in één van de kleine straatjes in het late namiddag zonnetje, alvorens opnieuw naar ons 150 smaken ijssalonnetje te gaan. Met een heerlijk ijsje achter de kiezen, gaan we terug huiswaarts. Hier krijgen we weer een heerlijk menu voorgeschoteld, lekkere pasta met krab als voorgerecht en nadien een heerlijk visje op de BBQ!

Posted with Blogsy

Rome - dag 3: La Dolce Vita

Vanmorgen besluiten we na het ontbijt naar Villa Borghese te gaan, de groene long van Rome. We nemen de metro maar het is ochtendspits en honderden mensen willen op dezelfde trein, we voelen ons net sardientjes in een doosje. Gelukkig rijdt de trein supersnel en moeten we maar enkele haltes. Wanneer we buiten komen is het toch nog even zoeken naar de ingang. Ooit was dit de tuin van de familie Borghese, nu is het één van de populairste parken in Rome. Het park is redelijk uitgestrekt, er is ook een klein meertje waarop je kan roeien en zelfs een dierentuin. Een groene oase in de drukke stad waar ook vele Romeinen komen wandelen. Overal verspreid zien we beelden en fonteinen. We doen het rustig en genieten van de natuur. Kinderen spelen op het gras, Italianen in strak pak kopen een panini bij een kraampje, joggers lopen ons vrolijk voorbij. Dit is volgens ons 'La Dolce Vita'!

Tegen de middag komen we boven aan de Spaanse trappen waar we lunchen. We genieten van de bedrijvigheid op het plein dat aan onze voeten ligt met beneden de blikvanger, namelijk de fontein van Pietro Bernini, Fontana della Barcaccia. Voor ons ligt ook de chique Via dei Condotti, het centrum van de haute couture, Valentino, Chanel, Gucci ... allemaal zijn ze hier vertegenwoordigd. Italianen zweren bij een verzorgd uiterlijk. Het is dan ook leuk mensjes kijken hier. Na de lunch besluiten we nog één van de wandelingen uit Annelies haar reisgids te doen. We wandelen via kleine pittoreske straatjes richting Pantheon. Het indrukwekkende gebouw staat op een klein pleintje en is het best bewaarde gebouw uit de oudheid. De façade stelt eigenlijk niet zo veel voor maar binnenin is het des te indrukwekkender. De koepel, symbool voor de hemel, vormt een perfecte cirkel.

De muren van het gebouw zijn onder de koepel zes meter dik en de enige lichtbron is het 'oog' bovenin. We besluiten hier nog even te blijven zitten. We wandelen daarna verder door de smalle straatjes en komen voorbij een marktje. Hier gooien ze de namaakartikelen naar je kop: Prada tassen, Gucci zonnebrillen, je zegt het maar ... en allemaal 'for a good price'. Allemaal rommel natuurlijk maar toch kon ik een leuke tas op de kop tikken en heb zelfs wat kunnen afdingen. Op het mooiste plein van Rome, de Piazza Navona, wanen we ons op de Place du Tertre in Parijs. Dit plein is geliefd bij kunstenaars en overal staan schilders hun werk te verkopen terwijl de duiven op het plein naar wat schaduw zoeken of een bad nemen in de fontein.

In de prachtige kerk Sant Agnese zijn we getuige van een romantisch moment. Plots gaat er een man op z'n knieën en vraag zijn vriendin ten huwelijk. Iedereen krijgt tranen in de ogen en er wordt uitbundig geapplaudisseerd. We maken nog even een tussenstop in de mooiste winkelgaanderij van Rome de Galleria Alberto Sordi. We doen hier echter enkel aan window shopping en bewonderen het hoge glazen dak met Jugendstil-details en genieten van de sfeer die in het 19de eeuwse gebouw hangt.

Op aanraden van Lydia besluiten we 's avonds te gaan eten op de Piazza Campo de Fiori. Hier is het gezellig en betaalbaar. We nemen het ervan ... een heus driegangen menu en de porties zijn niet echt klein. Met een vol buikje wandelen we terug naar de metro aan de andere kant van de stad.

Posted with Blogsy

Rome - dag 2: Het oude Rome

Terwijl Annelies en Lydia het ontbijt gaan halen maak ik me alvast klaar. Om 8u zitten we in de keuken gezellig aan de ontbijttafel terwijl het zonnetje al komt piepen. De broodjes van het plaatselijke kruideniertje zijn super vers en heel erg lekker. We maken alvast een lunchpakketje klaar voor vanmiddag zodat we niet te veel tijd verliezen. Een uurtje later, op de trein naar het Colosseum is het heel erg druk - het is een weekdag én ochtendspits dus alle Romeinen haasten zich naar het werk. Wij hebben echter de tijd en maken ons niet druk. Wanneer we de metro verlaten, ligt het machtige Colosseum aan onze voeten. Ik ben sprakeloos, wanneer men dit ziet, lijkt al het andere nietig.

De plechtige opening van dit monument vond plaats in het jaar 80 na Chr. en het is ons een raadsel dat het de tand des tijds zo goed heeft doorstaan. We kochten op voorhand tickets dus we hoeven gelukkig niet aan te schuiven. Via een afzonderlijke rij mogen we het Colosseum binnen. Geen van beiden hebben we echter ons paspoort bij ... gelukkig mogen we ook onze visa kaart afgeven! Deze ruïne heeft een gruwelijk verleden maar je moet het gezien hebben want het geeft een beeld van het grootse Rome van die tijd. We wandelen op de verschillende verdiepingen langs de 80 ronde bogen die vroeger met Dorische, Ionische en Corinthische halfzuilen waren afgewerkt. Onder het vroegere platform bevonden zich ondergrondse gangen waar de leeuwen en slaven gevangen gehouden werden. Deze zijn nu blootgelegd en het is werkelijk indrukwekkend om te zien. Moeilijk te geloven dat destijds 50.000 bezoekers hier samenkwamen om dieren- en gladiatorengevechten bij te wonen. Net naast het Colosseum bevindt zich de Arco di Constantino, één van de hoogtepunten van de antieke bouwgeschiedenis. Het monument werd opgericht in het jaar 315 na Chr. en vandaag geldt hij als de mooiste en best bewaarde triomfboog van Rome. We zetten onze wandeling verder naar het Forum Romanum. Dit is de plaats waar de geschiedenis van Rome met de grootste waarschijnlijkheid is begonnen. Er lopen overal centurio's en gladiatoren rond in historische kledij die met je op de foto willen voor 15 euro. Veel werk hebben ze niet want wie wil daar nu voor betalen? We kuieren langs de oude gebouwen, zuilen en resten van muren en we genieten van het zonnetje.

Boven op de Palatino heuvel, de plaats waar Romeinse keizers in weelde baadden zijn er nog overblijfselen te zien van de verschillende verblijven en tuinen. Hier zoeken we een plaatsje onder de bomen om te lunchen. Na al dat stappen smaakt ons lunchpakketje verrukkelijk. Via het monumentale Piazza Venezia wandelen we verder langsheen het witte Vittoriano Emanuele II. Het is een enorm wit gebouw met grote trappen en vormt het hart van de stad. Het monument symboliseert de eenheid van Italië met vooraan het ruiterstandbeeld van de koning. Overal waar we komen zien we straatkunstenaars die trachten ons wat euro's lichter te maken. Mannen die gewoon saai standbeeldje spelen maar ook spectaculaire acts waar we toch even voor blijven staan.. Dan is het moment toch aangebroken ... we hebben beide zin in een ijsje dus gaan we op zoek naar de gelateria die Nicky ons heeft aangeraden. Het is best even zoeken naar de Gelateria della Palma in de Via della Magdalena maar het loont de moeite. Dit ijssalon heeft 150 verschillende smaken in de aanbieding dus het is best moeilijk om te kiezen. Ik ga voor de merengue, amarenokersen en notenmousse, Annelies kiest pistache en tiramisumousse.

Op de trappen van een klein kerkje genieten we van ons ijsje. We denken allebei hetzelfde ... amai das lekker! Onze dag zit er weer bijna op, wat gaat de tijd toch snel. Op onze terugweg naar de metro passeren we de Piazza Colonna waar we oog in oog staan met de bijna dertig meter hoge zuil van Marcus Aurelius. De reliëfs op de zuil zijn werkelijk prachtig. 's Avonds gaan we samen met Lydia naar een plaatselijk restaurantje. We eten super lekkere dorade met heerlijke tomaatjes en dunne frietjes.

 

Posted with Blogsy

Rome - dag 1: Op verkenning

Om 12 uur stijgen we op en we zetten amper 1u45 min later onze eerste stappen in de hoofdstad van la Bella Italia. De lucht is blauw en de temperatuur is aangenaam, 23 graden en voor de verandering geen wind. Wat een verademing na al die regen en koude van de afgelopen weken in België. We logeren bij de zus van Annelies die aan de rand van Rome woont. Eerst gaan we dus op zoek naar de juiste trein. Gelukkig staat die al op ons te wachten. Bij aankomst in het station van Tibertina nemen we de metro naar Rebbibia. De metro laat niet echt een geweldige indruk na ... de gangen zijn donker en stralen niet bepaald gezelligheid uit maar de trein brengt ons wel waar we moeten zijn. We arriveren in het appartement om 16u en we besluiten nog even de stad in te trekken en alvast de sfeer een beetje op te snuiven. Overal staan er paardenkoetsjes klaar om toeristen een ritje te laten maken maar wij kiezen voor de benenwagen. Onze eerste stop is de Trevi fontein. Ik kijk mijn ogen uit - dit heb ik nog nooit meegemaakt, zo veel mensen op zo'n kleine plaats. Alle wegen leiden naar Rome en dat zullen we geweten hebben!

De Piazza Fontana di Trevi is amper 10 bij 10 meter maar ze staat volgepropt met toeristen die allemaal op de foto willen voor de beroemde fontein. De legende wil immers dat men een muntstuk in het water moet gooien met de rug naar de fontein toe en met de rechterhand over de linkerschouder om ooit naar Rome terug te keren. Volgens onze reisgids loopt dat bedrag op tot zo'n 2000 euro per dag. Het geld wordt geschonken aan een goed doel. De fontein op zich vind ik prachtig! We zien Neptunus tussen de godin van overvloed en die van gezondheid. Het eeuwig stromende water geldt als symbool voor de levenskracht van de eeuwige stad. We wandelen verder in de richting van de Piazzo di Spagna waar we de beroemdste trappen ter wereld bezoeken. Om de zoveel meter, dus quasi op elke hoek van de straat zien we een gelateria ... dat wordt genieten deze week want de Italiaanse ijsjes hebben toch de reputatie heel goed te zijn. Heel contrasterend en grappig is dat er ook her en der ventjes zitten met gepofte kastanjes. Dit doet mij helemaal denken aan de winter.

Op de Spaanse trappen zit er een massa volk te dagdromen, te keuvelen, te genieten ... We besluiten om onze voetjes ook wat rust te gunnen en zetten ons er tussen. De trappen voelen lekker warm aan, een teken de de zon hier heel de dag heeft geschenen. De trappen werden in de 18de eeuw gebouwd om de Franse kerk Trinita dei Monti boven aan de 138 treden te verbinden met de rest van de stad. Hier komen we één van de volgende dagen nog wel eens een kijkje nemen. De hemel begint te overtrekken dus nemen we de metro terug naar Rebbibia - net op tijd zo blijkt want wanneer we bijna aan het appartement zijn, valt de regen met bakken uit de hemel. Ik maak kennis met Lydia, een super lieve vrouw die alles doet om ons te verwennen. 's Avonds eten we gezellig met ons drietjes, bespreken we de dagindeling voor de volgende dagen en klinken we met een glaasje bubbels op Rome en 'La Dolce Vita'. Morgen wordt een goed gevulde dag dus kruipen we vrij vroeg onder de wol.

 

Posted with Blogsy

Gransdorf - dag 3

Vanmorgen geen blauwe lucht of zon, maar nevel, sneeuw en bewolkte lucht. Gina vertrekt na het ontbijt al naar huis maar wij besluiten toch nog te blijven. Grisjo, Jan, Greta en ik gaan nog wat wandelen. Het kraakt onder onze voeten en niemand is ons hier voorgeweest deze morgen want we zakken diep weg in de verse sneeuw. We wanen ons ergens in Oostenrijk.

Ejay vindt het geweldig en rollebolt in de sneeuw, de koude deert hem niet. Na een vermoeiende tocht is het eens zo leuk om ons op te warmen in het hotel en nog eens lekker te eten. Na de lunch vertrekken ook wij huiswaarts. We reserveren opnieuw voor het Sinterklaas weekend van volgend jaar.

 

Posted with Blogsy

Gransdorf - dag 2

We worden wakker met een blauwe lucht en een mooi wit sneeuwtapijt. Na het ontbijt vertrekken we voor een zogenaamde 'nieuwe' wandeling die papa heeft uitgestippeld. We laten hem maar in de waan ... want hier hebben we nog gewandeld. Het zonnetje schijnt en het is zalig wandelen in de sneeuw. Na enkele kms wordt de schnapps al bovengehaald. Al snel worden mutsen, handschoenen en dikke truien uitgedaan want het is warm ondanks de lage temperatuur.

Mijn nieuwe botjes zijn een succes, warme voetjes en geen pijn. Het lijkt of we alleen op de wereld zijn, omgeven door witte vlakte. Dit is echt genieten. Rond de middag zijn we terug om even te rusten. Er wordt lekker gegeten en dan vertrekken we richting Oberkail waar er een kerstmarktje is. We wandelen opnieuw door de velden, langs de rivier. Het witte landschap is zo idyllisch! Af en toe lassen we een rustpauze in voor schnaps en lekkere amandelspijsstangen die Sandy meebracht. We passeren een paar wondermooie en stille plekjes, ver weg van de drukte. De immense laag sneeuw dempt alle geluiden. Het enige dat we horen, zijn onze voetstappen die een krakend geluid maken. Wat een zalige manier van ontspannen.

De bazin van ons hotel wacht ons op in het dorp waar haar zus een kraampje heeft met apfelpunch - met of zonder alcohol. Zoet maar lekker! Genoeg gewandeld voor vandaag - Sandy, Liliane en ikzelf rijden mee terug naar het hotel. 's Avonds wordt er weer lekker gegeten en van zodra ik mijn baksels van de les op donderdag bovenhaal, wordt er ook lekker gesnoept. Moe maar voldaan kruipt iedereen in z'n bed.

 

 

Posted with Blogsy