woensdag 23 april 2014

Halong Bay

De nachttrein naar Hanoi viel zoals de laatste keer reuze mee. Alleen stond de airco voor mij nu wat te hard dus was het koud in de coupé maar liever dat dan beestjes :-) Na aankomst in Hanoi wandelen we uit het station en komen aan de zij-uitgang waar alle taxi's staan. Andreas positioneert ons voor de taxi's midden op de straat en begint te bellen met de gids die nergens te zien is. Bart oppert nog om even over te steken en op het voetpad te gaan staan, toch een stuk veiliger voor ons maar nee koppige Andreas vindt dat de taxi's maar rond ons moeten manoeuvreren. Uiteraard staat Chu bij de hoofdingang en het duurt best een tijdje voor hij naar de zijkant komt. Andreas verheft zijn stem en we zien Chu nederig sorry zeggen, alsof het zijn fout was. Ocharme die jongen. We reizen onmiddellijk door naar Hong Ngoc, waar mensen met een lichamelijk handicap training krijgen in het maken van sieraden, borduurwerk of schilderijen van hoge kwaliteit. Met de verkoop van hun producten kunnen ze in hun levensonderhoud voorzien. Ze borduren op een speciale manier een heel schilderij en er zijn echte kunstwerkjes bij. Hier ontbijten we ook. Het weer is miezerig en mistig maar ondanks de motregen is het wel warm. Na het ontbijt zetten we onze tocht verder naar de prachtige baai van Halong. Onderweg zien we uitgestrekte rijstvelden met graftombes die her en der boven het gewas uitsteken. Niet echt handig voor de dorsmachines maar voor Vietnamezen wegen andere zaken kennelijk zwaarder. Op deze manier houden de nabestaanden de overleden dierbaren dicht in hun buurt. Chu vertelt ons dat wanneer er iemand sterft een soort sjamaan bepaalt wanneer en op welke plek de dode begraven wordt. De rouwperiode duurt 49 dagen en de familieleden zijn allemaal in het wit gekleed. Na 3 jaar wordt de dode weer opgegraven en de botten worden gereinigd en in een kleinere kist gestoken. Daarna wordt deze opnieuw begraven maar dat kan op een heel andere plek zijn. Het merendeel zijn boeddhisten en geloven in reïncarnatie waardoor een begrafenis vaak ook geen triestige bedoening is. We arriveren in de haven iets voor 11u. We hebben onze eigen boot met ieder een eigen kajuit. Ondertussen geen regen meer maar wel nog zwaar bewolkt. Het eeuwenoude karstgebergte heeft in de Halongbaai talloze eilandjes en rotspartijen gevormd.
Volgens de legende zijn deze ontstaan doordat een reusachtige draak hier in zee belandde en een deel van het land met zijn staart meenam en dit vervolgens onder water liet verdwijnen. Alleen de hoger gelegen delen van de kust bleven boven het water uitsteken. Hoe het ook zij, de Halongbaai is een spectaculair natuurverschijnsel. We varen tussen de duizenden eilandjes in de sprookjesachtige Halongbaai die zelfs in de mist wel mooi is maar met zon waarschijnlijk nog 100 keer mooier. Onze lunch op de boot is super lekker. We krijgen een volledig menu uit de zee: garnalen, grote schelpen, inktvis en red snapper ... heerlijk! Daarna blazen we allemaal uit in een ligstoel op het zonnedek. Even later meren we aan bij een natuurlijke grot. Deze werd ontdekt door twee Franse vrouwen in 1930. Na een stevige klim dalen we af in de prachtige grot waar stalactieten en stalagmieten ons omringen. De grot is megagroot en heel indrukwekkend.
Zoals steeds weet onze gids Andreas weer van toeten of blazen. Zo heeft hij 'vergeten' te vermelden dat goei schoeisel aan te raden is. Fabby doet het dus op haar teenslippers want ze heeft niks anders bij. Terwijl we aanmeren en de rest gaat zwemmen, leggen Annelies en ikzelf ons op het bovendek en genieten we van al het natuurschoon rond ons. Rond zes uur verdwijnt iedereen naar beneden maar net nu vind ik het zalig daar boven op het dek, voor anker in de prachtige baai, met de lichtjes van de andere boten, de schemering en de stilte ... dat is puur genieten!
Al snel vervoegen de anderen zich terug en beginnen we aan de apero, een lekkere Mai Thai - da is pas congé! 's Avonds wordt er opnieuw een heerlijke maaltijd geserveerd, waarbij diverse soorten vis een belangrijk onderdeel vormen. De tafel is prachtig gedekt en we wanen ons even op een luxe cruise. Heerlijke keuken hier! Het is zo warm beneden dat we met z'n allen terug naar het bovendek verhuizen. Temperatuur nog steeds rond de 25 graden en dat om 10u 's avonds .... jammer dat dat in België zelden of nooit het geval is. Nog even profiteren dus! Iedereen gaat slapen maar Bart, Fabby en wij blijven nog even boven want ze hebben gisteren op de trein nog een fles wodka gekocht en die willen ze nog soldaat maken. Na een uurtje of zo kruip ik ook onder de wol en laat ik de partygangers achter. Ik val als een blok in slaap en hoor zelfs Annelies niet meer binnenkomen.
 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten