zondag 13 april 2014

Hoi An - My Son

We organiseerden voor vandaag met de hele groep zelf een uitstap naar My Son, want Koning Aap overdrijft serieus met zijn prijzen voor excursies (36 euro per persoon). Deze opgravingen zouden echt bijzonder zijn dus willen we deze niet missen maar ze liggen wel op zo'n 30 km van Hoi An. Te ver om te voet te doen. Daarom boekten we een mini busje dat ons vandaag om half 8 aan het hotel oppikt en dat voor slechts 4 euro per persoon Eerst snel ontbijten en mijn was binnen droppen bij de privé wasserette (lees: thuis bij ons ma - een klein schattig vrouwtje - we moeten de economie toch steunen hé). Onze chauffeur arriveert stipt om half 8 aan het hotel en we rijden de stad uit, door het platteland. Daar aangekomen, is het gelukkig nog niet echt druk, op enkele minibusjes na is er niemand. We hebben dus vrij spel om de site te bekijken. My Son was het politieke en religieuze centrum van het Chamvolk dat van de 4de tot de 13de eeuw de heerschappij voerde in Vietnam. Over de Chammaatschappij is veel minder bekend dan over die van de Viets. Ze was geïnspireerd op de Indiase cultuur. De heilige stad zoals de Vietnamezen deze plek noemen kan je beschouwen als een transpositie van de elementen uit de hindoecultuur.
Hoewel ook hier de oorlog haar sporen heeft nagelaten, is het nog steeds prachtig om te zien. Een zeer sfeervolle plek te midden van het oerwoud, omringt door heuvels. De tempeltjes zijn opgebouwd met rode bakstenen waartussen je geen cement vindt. Hoe ze op elkaar blijven staan, is ons een raadsel. Sommige zijn nog mooi uitgehouwen met Shiva beelden, hier en daar groeit het onkruid er tussendoor. Nochtans wordt er na iedere regentijd plantenbegroeiing en mos van de ruïnes verwijderd.
Het is er nog heerlijk stil op het luide getjirp van de krekels na, we krijgen een heus mini concert! Af en toe verandert de toon van het getjirp en Arthur merkt droog op 'dat is een krekel met astma'. We bezoeken de verschillende secties op het domein, de ene al wat mooier dan de andere. Sommige tempels zijn ze momenteel aan het restaureren en dat ziet er niet uit, misschien binnen een jaar of tien als de stenen dezelfde kleur krijgen als de originele maar nee ... die restauraties zijn wat mij betreft echt niet geslaagd. Overal fladderen er prachtige vlinders rond maar ze gaan nooit zitten dus nagenieten zal niet lukken want we krijgen ze niet op de foto. We laten deze magische plek nog even op ons inwerken. Enige nadeel zijn de vele spinnen die hier op het terrein hun holen maken in de grond. Niet echt mijn favoriete beestjes!
Na twee uurtjes ronddwalen is iedereen oververhit en drinken we nog iets op het terrasje bij de uitgang. We maken ons de bedenking dat de bussen volgestouwd met toeristen die nu binnenrijden, best wat extra zonnecrème opsmeren. Terug in het hotel neemt iedereen een duik in het zwembad. Daarna gaan Annelies, Bart, Fabby en ik een kleinigheidje eten bij onze vaste stek, Le Bon. Daarna splitsen we op, Bart en Fabby trekken naar de zee en Annelies en ik gaan opnieuw de stad in, inkoopjes doen, taartje eten, wat slenteren. Na een tijdje weten we niet meer waar we zijn en we komen ook tot de ontdekking dat we ons plan niet bij hebben. Dan maar een riksja ... na wat afdingen brengen ze ons naar het hotel. We waren blijkbaar serieus uit de richting gelopen. Maar ... eind goed, al goed.
Bij het hotel gekomen staat het vrouwtje al klaar met mijn was! Vanmiddag toen we gingen eten had ik het al over haar verroeste tuinmuurtje zien hangen om te drogen ... maar nu is het mooi opgevouwd en het ruikt toch lekker. Om 7u hebben we afgesproken met de groep om terug de stad in te trekken want we hebben geluk ... vandaag is het namelijk 'Hoi An Legendary Night'. Deze wordt elke keer gehouden op de dag voor volle maan. Dan is het centrum nog feestelijker dan het al is met eetstalletjes, muziek en dans. Alle TL verlichting gaat uit en de straten zijn sfeervol verlicht met lantaarns en natuurlijk de volle maan. Er hangt een warm sfeertje want thema's als vrede, poëzie en schoonheid worden omarmd. We wanen ons echt in een sprookje van 1001 nacht. Op straat zetten de handelaars tafeltjes buiten met daarop wierook, offers en uiteraard kaarsen.
Verder komen we mensen tegen die zitten te schaken, muziek spelen, dansen. Jong en oud verkoopt kartonnen doosjes met een kaarsje om op de Thu Bon rivier te laten drijven voor geluk. Daar zien we een dakterrasje en we hebben geluk, er is nog net plaats voor negen. Net over ons ligt er een boot waar ze traditionele muziek maken, misschien niet zo'n goede keuze want het is net een hond met kiespijn. Maar ... het eten is wel heel erg lekker. De red snapper in bananenblad met gember is zeker een aanrader!

2 opmerkingen:

  1. Ons nadientje heeft zich blijkbaar met succes boos gemaakt, ik zie je krullen
    al over en weer gaan !!! Maar gelijk had je, je moet je niet laten afzetten. De foto's zijn weer schitterend. De sms is goed aangekomen, alleen was het
    2 uur 's nachts !!!
    groetjes

    Liliane

    BeantwoordenVerwijderen
  2. ha, zou het deze keer wel lukken om ook eens een berichtje te schrijven....
    je berichten blijven schitterend..... waarom moet ik zelf op reis gaan, jou blog lezen is als op reis gaan.
    heb overigens een schitterend idee voor onze jaarlijkse uitstap.... maar niet voor dit jaar hoor... don't worry...
    dikke kus.

    BeantwoordenVerwijderen