donderdag 17 april 2014

Hanoi

Zoals verwacht werden we gewekt door drie Vietnamese mannen die om kwart voor 6 besloten hun theekransje te houden in het sallonnetje voor onze kamer. Eerste gedacht: schiet in een Franse colėre en ga het hen eens goed zeggen maar heb me bedacht. Dan maar wat vroeger opgestaan. Ontbijt in hetzelfde barretje als gisteren met een Vietnamese croissant en heerlijke gemberthee. Een 'spicy' manier om de dag te beginnen! Vandaag rijden we naar Hanoi. Daar zullen we een georganiseerde tour krijgen van Koning Aap. Niet echt ons ding want wij vinden het veel leuker om zelf door de stad te dwalen en op ontdekkingstocht te gaan maar ja Andreas kan het goed verkopen en de hele groep ging akkoord dus hebben we er ons maar bij neergelegd. Chu vertelde ons gisteren dat wanneer de libellen hoog vliegen de zon gaat schijnen, wanneer ze op ooghoogte vliegen het bewolkt zal zijn en wanneer ze laag vliegen het een regenachtige dag wordt. Ter info: de libellen vlogen laag met als gevolg dat we opstaan met een grijze hemel en een druilerige regen. We rijden meer naar het Noorden dus hopelijk is het daar beter weer. De weg naar Hanoi zijn ze aan het heraanleggen en er zijn best wel wat putten in het wegdek waardoor we soms op en neer gaan, een dutje doen is er dus niet bij. Wanneer we de stad inrijden vertelt Chu nog even dat deze weg bekend staat voor de hondenrestaurants en jawel hoor ... hier en daar zien we de lieve beestjes in de etalages liggen of aan het spit hangen. Wanneer we hem vragen of hij hond eet, is hij eerst een beetje vaag maar na een tijdje geeft hij wel toe dat hij het al vaak gegeten heeft en het ook lekker vindt. Bij aankomst in Hanoi rijden we eerst naar het Ho Chi Minh-mausoleum. Hier bevindt zich het gebalsemde lichaam van Ho Chi Minh, de eerste keizer van Vietnam. Het mausoleum blijkt echter gesloten dus dat zal voor een andere keer zijn. Naast het mausoleum is er een groot domein met het voormalige paleis van de gouverneur generaal van Indochina. Het is gebouwd in Franse renaissancestijl en heeft een mosterdgele kleur. Hier ontving Ho Chi Minh de regeringsraad. We wandelen door de botanische tuinen langs een prachtige vijver en kijken even binnen in het huis waar Ho Chi Minh gewoond heeft.
Heel mooi is het huis op palen aan de andere kant van de vijver waar hij werkte tot aan zijn dood. Bijzonder is ook de Boeddha boom, deze wordt zo genoemd omdat de wortels van de boom als boeddhabeelden boven de grond groeien. Bij het buitengaan zien we nog een charmante pagode met één zuil te midden van een vijver met lotusbloemen. Jammer genoeg valt de regen nu met bakken uit de hemel dus lang blijven we hier niet treuzelen. Fabby heeft de grootste moeite om overeind te blijven op haar teensletsen want de grote tegels op de vloer zijn spiegelglad. 'Tja', zegt Andreas 'niet echt schoeisel om nu aan te trekken'. Fabby antwoordt gevat: 'tja als de gids nu eens op voorhand zou zeggen wat aan te trekken ...'. Soms vragen we ons af of hij überhaupt al eens in Vietnam geweest is! We zetten onze tocht verder naar de tempel van de literatuur die gebouwd werd in 1070. Hier verrees de eerste universiteit van Vietnam. Op één van de binnenhoven staan 82 stenen schildpadden met op hun rug gedenkplaten waarin namen staan gegraveerd van de tot 1779 afgestudeerden van de universiteit. De schildpadden symboliseren kracht en een lang leven. In de hoofdtempel zien we mooi versierde altaren met beelden van de drie koningen die de tempel hebben opgericht. Gelovigen komen hier bidden en ook hier wordt er wierook aangestoken.
We lunchen in een schitterend restaurantje, naar ons gevoel een van de beste maaltijden van de reis tot nu toe, al delen anderen deze mening niet. Naast het restaurant is er een Franse bakkerij. Bart en ikzelf kopen hier lekkere koekjes om eens te proeven. Na de lunch is het tijd voor het traditionele Thang Long waterpoppen theater. Dit is gelegen aan één van de meren in Hanoi. We hebben nog even tijd voor de voorstelling begint dus wandelen we naar het kleine Chinese bruggetje over het meer. Daar worden we aangesproken door enkele Chinese toeristen die met ons op de foto willen. Zo ervaren we ook eens wat het is om steeds in de spotlights te staan. We doen dat natuurlijk met plezier want voor ons blijft het bij deze ene keer. Fabby wil eerst nog wat sigaretten kopen dus gaan we mee op zoek. Indrukwekkend zijn hier de verpakkingen van de sigaretten ... roken schaadt de gezondheid en kan dodelijk zijn, ja dat staat er bij ons thuis ook op maar de afbeeldingen hier op de pakjes zouden een mens zeker moeten afschrikken - walgelijk gewoon! Na een tijdje ben ik de weg weer kwijt en Annelies weet ook niet meer waar we zijn - wij zijn echt twee goei bijeen zene. Onze oriëntatie laat echt te wensen over. Gelukkig weet Fabby precies naar waar we moeten. Om drie uur gaat het poppentheater van start. Een live bandje speelt muziek en er wordt prachtig gezongen terwijl er door houten poppen in het water toneeltjes worden opgevoerd uit het dagelijkse leven van de boeren. Het is een kunstvorm die in Vietnam reeds eeuwen bestaat.
Het water verbergt op heel handige wijze het systeem voor het bewegen van de marionetten, die met een adembenemende virtuositeit worden gehanteerd. Aan het einde kwamen de poppenspelers door het water tot bij het publiek om een applaus in ontvangst te nemen. Dubbel en dik verdiend! Na de voorstelling, waar iedereen van genoten heeft, rijden we dwars door de stad naar het hotel. Hanoi heeft met diverse in de stad gelegen meren echt wel een unieke sfeer. De koloniale villa's geven de stad een onmiskenbaar Frans tintje. We kijken er al naar uit om Hanoi morgen op eigen houtje te verkennen. Hier opnieuw grappige toestanden op de scooters. Je houdt het niet voor mogelijk wat de Vietnamezen allemaal vervoeren. Dat ze soms niet omvallen van het gewicht is ons een raadsel.
Het is weeral bijna tijd om te eten - honger hebben we hier nog niet gehad. De Vietnamese keuken is zeker niet slecht maar ik hou toch meer van de Thaise en Indische keuken. Vandaar dat we vanavond samen met Andreas naar een Indisch restaurantje gaan dat volgens hem super lekker is - we zijn benieuwd. We nemen een taxi naar de andere kant van de stad. Daar aangekomen loodst Andreas ons door kleine straatjes maar aangekomen op het adres, blijkt dat het restaurant verdwenen is. We moeten dus op zoek naar een ander restaurant. Gelukkig weet hij een goede Thai. Het eten is er super lekker en we keren voldaan te voet naar het hotel terug om alles te laten verteren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten