We starten rustig aan de dag want de ontbijtzaal is zo goed als leeg maar zo ook het buffet. Ja, luxueus ontbijten is er hier niet bij maar thuis eten we ook maar gewoon een boterham met beleg nietwaar. Gelukkig hebben we geen fortuinen betaald. Na een twintig minuten loopt de ontbijtzaal vol met luidruchtige Spanjaarden, gedaan met de rust. We drinken dus snel ons theetje uit en vertrekken. Vanmorgen heb ik de Uber app geïnstalleerd en die gaan we vandaag eens uittesten. Een taxi zou ons al binnen 5 minuten oppikken en ja hoor, stipt op tijd draait hij de straat in.
Wie Boedapest zegt, zegt ook kuren. Boedapest en badhuizen zijn als peper en zout. Je kan de stad niet verlaten zonder een badhuis bezocht te hebben. Nu we hier toch zijn moeten we wat tijd uittrekken voor een dagje gewoon genieten. Al sinds de Romeinse overheersing 2000 jaar geleden heeft de mens weet van de helende kracht van het water van de therminale baden. De grote doorbraak kwam er in de 16de eeuw onder het Ottomaans bestuur. Vandaag de dag zijn er maar liefst 31 baden in Boedapest. We hebben vooraf dan ook wel wat research gedaan en gekozen voor de Gellértbaden. Deze baden bevinden zich aan de Boeda kant van de stad, vandaar de Uber. Het Gellért bad was al populair tijdens de Turkse bezetting van Boedapest en werd ‘gemoderniseerd’ in 1918. Nog steeds is het populair in binnen- en buitenland. Volgens wat we gelezen hebben, bevat het interieur Jugendstil-kenmerken met schitterende mozaïeken, gekleurde glasramen en beelden. We zijn dus benieuwd. Met ons zakje, gevuld met slippers, badpak en badmuts gaan we op stap. We worden afgezet aan een prachtig gebouw.
Wanneer we de hal betreden, zijn we toch wel even onder de indruk. Deze is immens en straalt een zekere grandeur uit. De vloer is volledig bedekt met prachtige mozaïeken, de zon valt door de indrukwekkende glasramen en dan hebben we het nog niet gehad over de mooie koepels. Bij het kopen van de tickets moeten we aangeven of we een cabin of een locker willen. Een cabin is een privé omkleedhok dat je op slot kunt doen en is iets duurder. Een locker is een gezamenlijke omkleedruimte (mannen en vrouwen gescheiden). Wij kiezen voor een cabin en een dagpas kost ons 34 euro, dus dat valt reuze mee. We krijgen twee polsbandjes. Deze moeten we voor een apparaat houden waarop het nummer van de cabin wordt getoond. Hier kunnen we ons omkleden en liggen onze spullen veilig. Bij het verlaten van het kleedhokje houden we het polsbandje voor het slot en dan wordt het veilig afgesloten. We nemen onze handdoeken mee en doen onze slippers aan (is verplicht).
De Gellért baden zijn redelijk toeristisch maar we zijn heel erg vroeg dus besluiten we eerst wat rond te wandelen en wat foto’s te nemen alvorens de grote massa komt. In het grootste binnenzwembad, zwem je in een soort Romeinse tempel. Een badmuts is hier wel verplicht. Hoe de temperatuur van het water is, kunnen we jullie niet vertellen want ook al hebben we een prachtig exemplaar mee, geen van beiden wil eigenlijk zo een onelegant ding op het hoofd. Er zijn baden genoeg! We kunnen wel meteen zien dat het hier vroeger echt prachtig moet zijn geweest met de muren vol mozaïek maar ondertussen zijn er al wel wat steentjes verdwenen.
Binnen zijn er nog twee kleinere baden gescheiden door een pad dat naar de douches, de sauna en de hamman loopt. De mozaïeken op de vloer zijn werkelijk heel erg mooi. Het is hier een echt labyrint, je kunt gemakkelijk verdwalen dus op voorhand op verkenning gaan, is geen overbodige luxe. Het verbaast ons wel dat we onze gsm mogen meenemen in de openbare ruimtes van het bad, maar blijkbaar is dit algemeen geweten want iedereen neemt foto’s. We moeten dus af en toe uit beeld verdwijnen wanneer een jong meisje foto’s maakt voor op haar Instagram.
Buiten zijn er twee baden, het grote zwembad is redelijk fris van temperatuur maar het geneeskrachtige bad heeft een temperatuur van zo’n 36 graden. Het bronwater komt direct van de Gellért heuvel naast het badhuis. We lopen helemaal tot boven en hebben van daar een prachtig zicht op het complex.
Na onze korte rondleiding, kiezen we een bedje uit onder een parasol want er worden weer hoge temperaturen voorspeld vandaag. We draperen ons handdoekje over de stoel en voelen ons een beetje zo’n terroriserende toerist maar ja straks loopt het hier waarschijnlijk vol en ik heb echt wel een plekje in de schaduw nodig.
Daarna gaan we het water in en oh wat is dit zalig! Ik prefereer het koude zwembad maar Tania geniet van het warme bad. Ze bestudeert ieder plekje en laat haar lijf en leden masseren door de jetstreams en de waterval. Het water zou mineralen bevatten zoals calcium, waterstofcarbonaat, magnesium, natrium, sulfaatchloride en metaboorzuur. Een aantal studies hebben aangetoond dat deze kunnen helpen bij aandoeningen zoals artritis, hernia, aandoeningen van de bloedsomloop en nog zoveel meer. We genieten volop en onze stress verdwijnt hier als sneeuw voor de zon. Baden voelt hier als een vorstelijk ritueel.
Na het zwemmen is het tijd voor een hamman. In plaats van lopen en rennen is de mantra nu zweten en ontspannen. Eeuwenlang hebben mensen zich al verzameld in de hammams, om wat te socializen. Badhuizen zijn een essentieel onderdeel van de Oost-Europese cultuur. Wanneer we binnengaan in de warme kamer zien we nauwelijks een hand voor ogen. We hadden het allemaal wel wat luxueuzer verwacht maar de tand des tijds heeft ook hier zijn sporen nagelaten. De laatste renovatie dateert dan ook al van meer dan 100 jaar geleden. Toch blijft het interieur prachtig en we hebben zeker geen spijt want we genieten van de sfeer van deze plek.
Ik heb om 3 uur een massage geboekt dus trek ik iets voor drie naar de massage ruimte. Een knappe jongeman (ik schat hem niet ouder dan 30) neemt me mee naar een klein kamertje. Mijn verwachtingen zijn hoog gespannen maar al snel blijkt dat de entourage niet echt is wat ik ervan verwacht had. Geen zachte muziek, geen gedempt licht of mooie aankleding maar een steriel witte kamer met een kitscherige poster aan de muur. Wanneer ik op de tafel lig met mijn hoofd in de holte, zie ik een ordinaire witte tegelvloer die al in maanden niet gekuist lijkt te zijn. De Adidas crocks van mijn masseur hebben ook hun beste tijd gehad. Echt zacht lig ik ook niet want er worden geen fluffy handdoeken gebruikt maar enkel een laken. Maar ik sluit mijn ogen en zet het van me af en dan brengt de man me naar de zevende hemel. Zijn massage is wel van een degelijk niveau en al snel ben ik de entourage vergeten en geniet ik van zijn zachte toch stevige bewegingen. Na 45 minuten, aan 1€ per minuut, genieten, is het voorbij. Gelukzalig loop ik terug naar buiten waar ook Tania ligt te genieten in het zonnetje.
Met een taxi rijden we terug naar het hotel, nemen een douche en gaan dan op zoek naar Tom Yum, een Thais restaurantje niet ver van het hotel. Het is er nog lekker rustig en we kiezen een plekje aan het raam. Buiten zitten, is geen optie want het restaurant ligt aan een drukke straat. We bestellen 2 voorgerechtjes om te delen maar deze komen samen met het hoofdgerecht. Alles is super lekker!
Wat Boedapest naast de vele badhuizen nog uniek maakt, zijn de ruïne bars. Dit zijn hippe bars in vervallen panden en ruïnes. Inmiddels telt Boedapest er al tientallen en de méést bekende is Szimpla Kert. Deze toffe ruïne bar is ooit opgezet door een aantal studenten die in de binnentuin van een leegstaand gebouw een café zijn begonnen. Steeds meer ondernemers gingen zich hier vestigen wat resulteerde in een creatieve broedplaats vol met bijzondere interieur- en kunst items. Wanneer we er binnenstappen, lijkt het of we op een filmset zijn aangekomen. De gedetailleerde aankleding van de verschillende ruimtes is één groot kunstwerk. Bars, tafels en muren zijn beklad met kleuren, patronen en teksten. We weten niet waar eerst kijken. Wanneer de muggen beginnen bijten, gaan we terug richting hotel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten