Leiden

Vandaag maken we met de lyceum girls een uitstapje naar Leiden. Om 9 uur vertrekken we aan de p&r in Merksem richting p&r Haagwegterrein. We kunnen goed doorrijden en arriveren daar rond half 11. Er is een gratis shuttledienst naar waar je maar wil in het centrum. We laten ons afzetten aan het centraal station van waar we de wandeling starten. Al onmiddellijk zien we water, veel water en daar hou ik wel van. De stad heeft maar liefst 28 km aan grachten die allemaal dwars door de stad lopen. Leiden wordt soms wel ‘Klein Amsterdam’ genoemd en daar doet Leiden ons inderdaad soms aan denken, zonder de bijbehorende wietdampen dan.

We passeren het Rijksmuseum Volkenkunde waar ik vorige keer een prachtige tentoonstelling bezocht met Annelies. Vandaag is het museum echter gesloten. Aan de achterkant komen we bij de Morspoort. Het is één van de twee nog bewaarde stadspoorten van de stad. Hier nemen we onze eerste groepsfoto. We keren vervolgens op onze stappen terug om een kijkje te nemen op de Beestenmarkt. Zoals de naam al doet vermoeden, werden hier vroeger dieren verhandeld. 

Op de hoek van het plein zien we een ijssalon en dat lijkt ons wel een goed idee. Het zonnetje schijnt en dat ijs ziet er wel aanlokkelijk uit. Zelf heb ik nog niet ontbeten … het is eens wat anders, een ijsontbijt. De pistache is trouwens heerlijk! Dat is altijd een goede barometer. Goede pistache smaakt niet artificieel en ziet licht beige van kleur. Hier is het helemaal zoals het moet zijn. Hun slogan ‘Forget love … I‘d rather fall in chocolate’ prijkt boven de toog. Daar moet ik even over nadenken. Chocola is lekker maar mocht er nu gestaan hebben I’d rather fall in icecream’ had ik enthousiast geknikt. Nooit meer ijs eten, ik mag er niet aan denken.

Leiden is een stad van ontdekkingen, achter elke hoek krijgen we een ander beeld dat ons telkens weer verrast maar het water is nooit ver weg. De Leidse stadstimmerwerf ligt bij het water en is een prachtig pand. De voorgevel in Hollandse renaissance dateert van 1612. Er zit een gepassioneerd man voor de deur die ons aanspreekt. Hij is lid van een kunstenaarscollectief en promoot met veel bravoure de kunstwerken enerzijds en het huis anderzijds. We durven niet goed anders dan binnen een kijkje te nemen. De kunst kan ons niet echt bekoren op enkele schilderijen na maar het is wel leuk om eens te kijken hoe de mensen vroeger leefden.

Achter het huis bevindt zich een groot pakhuis dat omgebouwd is tot woningen. We komen via een poortje in het binnentuintje waar een mooi standbeeld staat. Leiden heeft meer dan 30 binnenhofjes en dit is er eentje van. Het is jammergenoeg niet echt goed onderhouden.  Wat verderop komen we op een heel pittoresk plekje van Leiden, bij de Molen De Put. Deze lijkt oud maar is het niet. Hij werd in 1997 nagebouwd en ook de Rembrandtbrug die ernaast ligt, is een recente constructie. Het is de stad van Rembrandt en dat merken we  want overal staat wel een standbeeld van hem. De beroemde schilder die de claire-obscur helemaal onder de knie had, werd er in 1606 geboren en hij studeerde vanaf zijn 14de aan de universiteit van Leiden. Pas in 1631 verhuisde hij naar Amsterdam. 

Van op de brug hebben we een prachtig zicht op de historische haven. Ook de man die met zijn bootje onder de brug vaart, net wanneer Machteld Tanja’s rok omhoog trekt, geniet van het uitzicht. Ik denk niet dat één van beide zich realiseert dat ze een toeschouwer hebben. Aan de andere kant van het Galgenwater wandelen we richting de Rembrandtplaats. Ze noemen het hier trouwens Galgenwater omdat er hier begin 17de eeuw veel galgen stonden waar misdadigers werden opgehangen. 

Op het plein staat de kleine Rembrandt afgebeeld die een zelfportret aan het schilderen is. Het bronzen kunstwerk kwam er naar aanleiding van het 400st geboortejaar van de schilder in 2006. We wandelen vervolgens door een parkje waar we even op een houten ligbed plaatsnemen om te genieten van het zonnetje. Even weliswaar want lang hou ik dat niet vol. Het is wel een mooi plekje aan het water waar de inwoners komen genieten van de rust. 

Ondertussen is het middag en krijgen we een klein hongertje. Aan het water zien we een Mexicaans restaurantje ‘Tabú’ waar we besluiten iets te eten. We zetten ons in de schaduw en bestellen wat kleine gerechtjes. De serveerster beschrijft uitvoerig hoe alles eruit ziet want buiten Cynthia is niemand echt vertrouwd met de Mexicaanse keuken. Met een lach vertelt ze ons geduldig waar al dan niet kaas of mayo op zit. Heel belangrijk voor mij! Naast ons glijden zo nu en dan wat fluisterbootjes voorbij waarin luide Nederlanders zich met behulp van wat rosé duidelijk kostelijk amuseren.

Leiden en water, dat is echt het perfecte huwelijk. Na de lunch besluiten we dan ook op zoek te gaan naar de Apothekersdijk want daar zouden we een bootje kunnen nemen. Bij zo‘n mooi weer mag een rondvaart toch echt niet ontbreken. We boeken een tour bij Canal Tours om 3 uur. Onderweg komen we een kanon tegen en dat is heel aanlokkelijk voor Tanja. Ze moet en ze zal op dat ding kruipen en wij moeten mee. Cynthia past hiervoor maar zij neemt de foto.

Iets voor 3 uur zakken we af naar het water om in ons bootje te stappen. We zijn met zo’n 15 opvarenden en ons lukt het prima om plaats te nemen maar een wat oudere vrouw schuift pardoes onderuit. Gelukkig in de boot en niet in het water. Haar man krijgt de volle laag … kon hij haar nu niet tegenhouden? Hij staat er wat beteuterd bij maar zij kent geen genade. Eigenlijk wil ze helemaal niet naast hem zitten, zegt ze. De boot zit echter goed vol dus ze heeft geen keuze. Eenmaal op het water bedaart ze een beetje.  De boot wordt aangedreven door een fluistermotor… elektrisch dus! Ideaal en zalig want je hebt geen lawaai en het is nog groen ook!  Iedereen geniet van de rust en het uitzicht. Van op het water ziet alles er toch zo anders uit. We varen voorbij plekjes waar we nog niet geweest zijn en realiseren ons dat we nog eens terug zullen moeten komen.

We varen onder de meest idyllische bruggetjes, alsook onder de oudste brug van Leiden, de Visbrug. Zoals de naam al doet vermoeden werd hier vroeger vis verkocht. Af en toe moeten we bukken want sommige bruggen zijn heel erg laag.  In de Leidse binnenstad zijn er maar liefst 88 bruggen. Het is heerlijk in het bootje met de wind door onze haren is het echt genieten. Overal bloemen en fietsen, zo ver het oog rijkt. Het is één en al gezelligheid aan de grachten en de ontelbare terrassen op en naast het water. Het lijkt wel of alle toeristen zijn afgezakt naar de stad want het is een drukte van jewelste. 

In Leiden leven ze van, met en op het water. Wat ons het meest verbaast, is de rijkunsten van de inwoners hier. Hun auto wordt minutieus geparkeerd aan de zijkant van de gracht, hun banden staan letterlijk op slechts 1 mm van de zijkant. We zagen ook een camionette waarvan de achterkant gewoon over de muur hing. Drinken en rijden gaan hier echt niet samen want na een nachtje stappen je auto parkeren, doe je best in nuchtere toestand. 

Wanneer we van de boot stappen, hebben we allemaal dorst dus zoeken we een leuk plekje uit langs het water. We zetten ons naast een groepje vrienden uit Duitsland, eentje daarvan kan me wel bekoren, wat een knappe man. Mijn drankje smaakt plots stukken beter met dat uitzicht! 

Na dit kort intermezzo, gaan we op zoek naar een leuk restaurantje terwijl we langs de gezellige winkeltjes wandelen. Rond 6 uur stappen we binnen bij Buddhas aan  de Botermarkt. Hier wordt de authentieke Thaise keuken bereid. Omdat ik morgen ook al Thais eet, besluit ik eens voor een ander gerecht te gaan dan gewoonlijk. Ik kies de zalm met chili, limoen en honing. Wat is dit heerlijk! Dit licht zoete maar toch pittige gerecht laat mijn lippen tintelen. Zeker voor herhaling vatbaar! We mogen de shuttle dienst bellen om ons terug te brengen naar de auto maar we besluiten te voet te gaan. Zo kunnen we nog wat genieten van deze prachtige stad aan het water en kan ons eten wat zakken. 

Wat hebben we genoten van Leiden, met haar prachtig historisch centrum, de talloze bruggen, grachten, oude huizen en mooie pleinen. Enig nadeel is dat parkeren heel erg duur is want we betalen maar liefst 27 euro. Dan is die gratis shuttlebus wel te begrijpen.