Om 7 uur vertrekken we met de fotoclub richting Duitsland want er staat een tweedaagse trip naar de Eifel op het programma. Onze gids Lieve blijkt aan een andere Carrefour te staan dus moeten we nog even wachten alvorens te kunnen vertrekken. Wanneer ze eindelijk aankomt, moet ik even gniffelen. Ze lijkt als twee druppels water op Mrs Doubtfire. We doen er bijna drie kwartier over om op de E313 te geraken maar de sfeer is uitgelaten. In Hasselt houden we een kleine stop bij de Lunchgarden waar iedereen een koffiekoekje krijgt en een tasje koffie of thee van de automaat. Klein detail, er zijn maar 2 automaten en het duurt best lang alvorens iedereen eindelijk aan tafel zit. Daarna rijden we door naar de artisanale siroopfabriek Meurens in Aubel. Hier komen we alles te weten over het zwarte goud. Ik bezocht deze fabriek twee jaar geleden al met Anneke dus vertelt de vrouw mij niets nieuws maar het laatste stukje, de proeverij, is altijd leuk ook al heb je dat al eens gedaan. Het is een vruchtbare dag voor de fabriek want iedereen koopt wel iets. Ik hou het bij 2 reepjes chocolade want ik heb nog siroop thuis in de kast staan.
We rijden verder door het land van Herve waar de normaal mooie vergezichten vandaag net dat ietsie pietsie korter zijn. Er hangt een dikke mist over de velden. Wanneer we in Monschau aankomen en uit de bus stappen, is het nog een beetje bewolk. Ook al schijnt de zon niet, toch is het hier betoverend mooi. Niet dat ik hier wil wonen maar ik kom hier wel graag.
Monschau heeft eigenlijk maar 1 grote hoofdstraat en ook daar is Restaurant Hirsch gelegen waar we lunchen. We krijgen eerst een dikke tomatensoep die eigenlijk meer op een saus lijkt en waar we ieder moment een sliert spaghetti in denken te vinden. Ze is zout als brak maar er staat gelukkig suiker op de tafel en met een goede scheut erin, is ze best lekker. Daarna volgt een grote schnitzel met frietjes en mosterdsaus, één van de specialiteiten hier maar zowel Tania, Greta als ik hebben een bordje zonder saus gevraagd. Hier wordt er hoegenaamd geen probleem van gemaakt. Na de lunch start er en kleine rondwandeling door het stadje met onze gids Lieve. Ze vertelt over de speciale bouwkunst en we genieten ondertussen van de omgeving.
Wie ooit door de straten van de oude stad gewandeld heeft, begrijpt waarom men Monschau ook wel de parel van de Eifel noemt. Het stadsbeeld is in 300 jaar haast niet veranderd. Elke steen, elke kronkelende straat en elk schilderachtig huisje vertelt een verhaal. Dit betoverende stadje, genesteld in de diepe valleien van de Eifel, lijkt rechtstreeks uit een sprookjesboek te komen, met zijn goed bewaarde vakwerkhuizen, kabbelende rivier en weelderige, groene omgeving. Van de historische burcht die waakt over het stadje tot de charmante winkeltjes en boetiekjes die unieke, lokale ambachten en lekkernijen verkopen.
We stoppen even bij het rode huis. Dit prachtige statige pand uit de 18e eeuw is gebouwd in de bloeitijd van de lakenindustrie. Het is een prachtig voorbeeld van een rijke koopmanswoning in de typische vakwerkstijl. Onderweg hebben Robert en ik alvast een ijsje gekocht en de pistache hier is werkelijk heerlijk. Na dat bezoek, zit ik echter met een extreem vuile broek. Waarschijnlijk heb ik daar ergens tegen geleund want er zitten rode strepen op de jeansstof. Hopelijk gaat dat er thuis met een vleugje dasty wel terug uit.
Onze laatste stop is in Rursee waar we een mooie wandeling maken langs het stuwmeer en de Urftdam. Omdat er veel overstromingen waren in dit gebied, werd er een stuwdam gebouwd maar ook voor de zekerheid van drinkwater en voor de voorziening van elektriciteit. De zon glinstert in het water en het is hier echt prachtig. .
We schepen in voor een prachtige rondvaart op de Obersee. Het lijken wel Noorse fjorden in het zuiden. Initieel zou ons tochtje een uurtje duren volgens Lauwers maar na amper een kwartier zijn we al op onze bestemming. De boot stopt namelijk in Einruhr bij Hotel Seemöwe. Iedereen is wat verbaasd en teleurgesteld want wat is er leuker dan op het water vertoeven bij mooi weer. Wanneer iedereen goed en wel boven op het dek geïnstalleerd is en een drankje heeft, zijn we er al. Ondanks dat het kort is, genieten we wel. Het is hier werkelijk prachtig. Het water is helder en we zien veel kleine visjes zwemmen. Enkele Nederlandse dames zwemmen in het water en denken dat we hen niet verstaan wanneer ze een opmerking maken. Ze zijn dan ook verrast wanneer we hen van repliek dienen.
De bus is nog niet gearriveerd maar we krijgen wel al allemaal de sleutel van onze kamer. Deze is zeer ruim maar een beetje gedateerd. We hebben ook geen terrasje zoals de meesten maar heel erg vinden we dat niet. We slapen achteraan en daar komt de zon al niet meer dus het is er lekker fris. We maken nog eerst een kleine wandeling rond het hotel en nemen ook even een kijkje in de kerk. Sober maar het is er wel lekker fris. Wie had deze ochtend kunnen denken dat we deze dag zouden afsluiten met zo’n prachtig weer.
Rond half 7 gaan we naar de eetzaal voor ons avondmaal. Hier is het wel heel erg warm. We krijgen een heerlijk preisoepje, runderrollade met aardappelen en schorsenelen en als toetje een vanille pudding met slagroom. Echte Duitse kost dus maar wel heel erg lekker.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten