Cape Foulwind - Punakaiki

Vandaag een lange rit naar Greymouth door de bergen, dus gaan we eerst tanken zodat we niet voor verrassingen komen te staan. De hemel is weer helemaal blauw en het zonnetje schijnt, nochtans is het slechts 15 graden. Maar het is nog vroeg in de ochtend dus de temperatuur zal nog wel oplopen. Wanneer we Richmond uitrijden, passeren we de vele fruitkwekerijen ... kiwi's, appelen, peren en druiven (dit laatste vooral voor de excellente wijnen die in Nieuw-Zeeland worden geproduceerd). Het landschap verandert weer - dit keer rijden we langs brede rivieren en door dichtbebost gebied.

In Nieuw-Zeeland groeien een aantal planten die je nergens anders ter wereld ziet. Dit heeft te maken met het feit dat Nieuw-Zeeland 80 miljoen jaar een geïsoleerd gebied is geweest. Hierdoor hadden allerlei planten de mogelijkheid zich zonder inmenging van andere soorten te ontwikkelen. Zo zien we planten die metershoog zijn - het ziet eruit als een agave maar dat is het niet. Weilanden vol komen we tegen. We lunchen in Westport, een klein stadje dat een vreemde wild-west romantiek uitstraalt. Er is niet veel te beleven en veel keuze om te eten is er ook niet. We vinden een klein bistroke waar we beiden een slaatje  nemen. Na de lunch stoppen we in Cape Foulwind, een landtong in de prachtige Tauranga Bay waar een kolonie pelsrobben leeft. De pelsrobben zijn kleiner dan de zeehonden en hebben oortjes en een dikke vacht. De mannetjes kunnen tot wel vijf maal groter zijn dan de vrouwtjes. Vroeger werd op deze dieren gejaagd, maar nu zijn ze in Nieuw-Zeeland beschermd. Vijftien jaar geleden was Marleen hier ook maar er is zó veel veranderd ondertussen. Toen waren er nog niet zo veel toeristen en liepen er zo'n honderd schattige beestjes op het strand en kon je er ook tussenlopen. Ondertussen werd er voor gezorgd dat de robben niet te veel last hebben van de toeristen en kan je hen enkel bewonderen vanop een plateau boven aan de rots. Onder ons liggen slechts een vijftal pelsrobben te zonnen op de rotsen ... we hadden er iets meer van verwacht maar ze zijn wel schattig!

We vervolgen onze weg via State Highway 6, deze weg is uitgehouwen in de rotsen waardoor er af en toe slechts 1 rijvak is voorzien. Het is dan oppassen geblazen wanneer je verder rijdt want ook al is er aangegeven wie er voorrang heeft, tegenliggers zie je door de blinde bochten vaak niet aankomen. In de late namiddag arriveren we in Punakaiki waar we de Pancake Rocks gaan bekijken. Het zijn verweerde kalksteenrotsen die er inderdaad uitzien als een stapel pannenkoeken en die direct voor de kust uit de zee oprijzen. Het eeuwenlange spel van wind en golven heeft het zachte afzettingsgesteente bizarre vormen gegeven. Als gevolg van de erosie door koolzuurhoudend water zijn er ook diverse onderaardse holtes in de rotsen ontstaan. Bij hoog water en wilde zee stromen de golven onder hoge druk naar binnen en worden de holtes zogenaamde blowholes (spuitgaten) waarin het water omhoog wordt geperst. Zo ontstaan er dus een soort geisers van oceaanwater.

We rijden verder langs de prachtige westkust van het Zuidereiland met bossen, rotskliffen, brede stranden en een hele mooie branding. Rond 7u arriveren we dan in Greymounth. Dit tijdens de goudkoorts gestichte stadje is de belangrijkste havenplaats aan de westkust maar mooi is het er niet. We checken dus maar snel in en gaan lekker Indische eten - dat is lang geleden :-). Tikka massala 'my old time favorite Indian dish' staat op de kaart dus ik blij. Ook al kan ik vrij pikant eten, hier vraag ik altijd medium want ik heb al gemerkt dat ze hier iets kwistiger zijn met hun kruiding. Krijg ik me daar een pikant gerecht - de stoom komt uit mijn oren en mijn mond staat in brand! Dus ik roep de ober en vraag hem of hij zich niet vergist heeft, hij excuseert zich uitgebreid en verdwijnt met mijn potje terug naar de keuken. Even later komt hij terug en zegt in zijn typisch Indisch-Engels taaltje 'This was medium hot - it is always like this'. Indisch ... lekker eten maar dat volk grrrrrr , ze moeten altijd gelijk hebben. Zal dus maar niet discussiëren met hem.