Kaapstad: Bo-Kaap

Onze eerste nacht was niet echt top want er zaten best wat muggen. Het was niet echt slim van ons om de raam op kip te zetten terwijl er nog volle licht brandde. Daar moeten we vanavond op letten. Zoals gisteren al gezegd, logeren we in het stadsdeel Bo-Kaap, vlak bij synagogen en kerken, de islamitische gemeenschap van Kaapstad en dat betekent ook dat ik om 4 uur gewekt wordt door een gebed. Gelukkig dommel ik snel weer in.

Rond 8 uur trekken we naar de ontbijtzaal waar de Franse eigenaar Yoann en zijn Afrikaanse gebuur ons verwelkomen. Er is heerlijk zelfgebakken brood en de kokkin maakt ook een lekker roereitje. Ondertussen geeft Yoann ons nog wat advies en aanbevelingen alvorens we de stad intrekken. We worden instant happy wanneer we buitenkomen. De zon schijnt, de hemel is mooi blauw en de huizen zijn hier in vrolijke kleurtjes geschilderd. Ook het guesthouse is in een heldergeel kleurtje gestoken. We hebben het gevoel dat we in een buitenwijk van de stad zijn, zo rustig en stil is het er. Maar we zitten toch vlak bij het bruisende hart van Kaapstad.

We stappen even binnen bij de aftrekplek. Horen we daar een beetje gegiechel? Het is niet wat jullie denken. We stappen gewoon even het toeristenbureau binnen. Persoonlijk heb ik gemerkt dat het een geweldige strategie is om bij het verkennen van een nieuwe stad zo vroeg mogelijk een wandeltocht te maken onder leiding van een plaatselijke gids. Het maakt het je gemakkelijk om door bepaalde gebieden te navigeren tijdens de rest van je verblijf in de stad en je krijgt vanaf het begin kleine beetjes nuttige en interessante informatie. We gaan mee met een free tour door Bo-Kaap, de oudste wijk van de stad. 

De wijk met gekleurde huisjes en beklinkerde straatjes bleef tijdens de apartheid gespaard. De inwoners stammen nog af van de voormalige slaven, die in de 18de eeuw uit Azië naar Kaapstad zijn gehaald. Ze kwamen voornamelijk uit Maleisië en Indonesië. In de tijd van de slavernij was het voor de slaven verboden om kleurrijke kleding te dragen. Na de afschaffing van de slavernij gaven de mensen uit de Bo-Kaap hun huizen dan ook meteen een vrolijke kleur en zo ontstond een wijk met huizen die alle kleuren van de regenboog hebben. Na elke ramadan krijgen de huizen weer een nieuwe lik verf waardoor de wijk er altijd goed blijft uitzien.

De bewoners van deze kleurrijke wijk zijn stuk voor stuk vriendelijk en behulpzaam. Het zijn ook gewoon mooie mensen. Dit meisje was heel geflatteerd toen ik haar vroeg of ze voor me op de foto wou gaan. 

Overal zien we muurschilderingen die meestal de vrijheid van Palestina verbeelden. Onze gids leidt ons langs de vele galerijen die deze wijk rijk is. De kunst is werkelijk prachtig maar alles is te groot om mee te nemen naar huis. We passeren de eerste moskee van Zuid-Afrika, de Auwal Moskee. Aan de buitenkant stelt deze niet veel voor maar om hem binnenin te zien, krijgen we de kans niet want hij is gesloten. Kaapstad is een stuk veiliger dan de meeste mensen denken. Wel zien we duidelijk het grote contrast tussen rijk en arm en er zijn dan ook redelijk veel bedelaars op straat. We willen dit niet stimuleren en maken hen op een vriendelijke manier duidelijk dat we hier niet op ingaan. 

Wie Kaapstad zegt, zegt natuurlijk ook Tafelberg. De manier waarop de Tafelberg oprijst als een torenhoge reus in het midden van de stad - alsof het leven zich hier omheen verzameld heeft - is uniek. De Tafelberg lijkt van boven helemaal plat. Zo plat als een tafel en daar dankt deze berg haar naam aan. Als het bewolkt is, dan heeft de Tafelberg een zogenaamd tafelkleedje. Een mooi gezicht vanaf de grond, maar als je boven op de berg bent dan zie je helemaal niets. Om de Tafelberg te beklimmen of bezoeken moet het dus helder weer zijn. Daarom besluiten we ons bezoek aan de Tafelberg niet uit te stellen maar direct de berg op te gaan. 

We nemen een über naar de kabelbaan en besluiten een ijsje te eten terwijl we wachten, geen goed idee zo zal later op de dag blijken. Volgens het bordje zou het een uurtje duren maar eigenlijk gaat het veel sneller voorbij.  Voor we het weten kunnen we in de grote cabine met roterende vloer naar boven. Zo hebben we een 360° uitzicht op de berg en over Kaapstad. Indrukwekkend dat de kabelbaan al in 1929 in werking trat.  Sindsdien werd die wel regelmatig vernieuwd en aangepast, natuurlijk. Net voor ik instapte zag ik dat de kabelbaan van Zwitserse makelij is en dat stelde me op een of andere manier gerust.

Het park boven is heel mooi en natuurlijk aangelegd met rotspartijen en bloemen. In de lente is het hier vast nog mooier maar ook vandaag is het adembenemend. Van hierboven  kunnen we heel Kaapstad zien, alsook Lion Head. Er staat wel een stevig windje dus foto’s nemen lukt niet zo goed. We zijn wat blij met onze vesten want na een uurtje wandelen, wakkert de wind aan en wordt het best koud. We keren met de kabelbaan terug naar beneden. Daar aangekomen, voel ik me niet lekker met zowel overgeven als diarree tot gevolg. We nemen dus de über terug naar het hotel en terwijl ik me even op bed leg, gaat Dee Dee op zoek naar een apotheek voor medicatie. Hopelijk is het morgen allemaal voorbij.