‘Hakuna Matata! What a wonderful phrase - Hakuna Matata! Ain’t no passing craze. It means no worries for the rest of our days’. Ik heb eigenlijk best wel goed geslapen in de tent. Ook Dee Dee heeft een goede nachtrust gehad. Wanneer we over het houten platform naar de main lodge wandelen, hebben we het gevoel dat het nog nacht is. Het is 5 uur wanneer we als eerste toekomen. Er staat al koffie en thee klaar want ontbijten doen we straks na de ochtend safari. Ik voel me een beetje overdressed want het is best wel warm dus ga ik terug naar de tent voor een dunner vestje. Wanneer ik terug buiten ga, zit er op het gordijn een dikke spin. Ik draai de knop om en laat ze gewoon zitten, misschien is ze straks wel verdwenen.
Om half 6 vertrekken we. Het is zwaarbewolkt maar geen regen. Het geluid van de vele vogels kan onmogelijk nagebootst worden. We zijn ontzettend dankbaar om dit als eerste ochtendgeluid te horen. We zijn nog maar net vertrokken of we zien al enkele bavianen voor onze truck de weg oplopen. Razendsnel kruipen ze de steile rotsen op om daarboven hoog in de bomen op ons neer te kijken.
Ik weet dat mijn zusje dit het mooiste vindt dat er is, op safari gaan maar het zal nooit iets worden dat ik dagelijks wil doen. Versta me niet verkeerd, ik geniet wel van het landschap, de frisse lucht en de dieren maar dat eindeloze wachten tot er iets verschijnt, pfff dat verveelt me snel. Impala’s zien we met hopen en dat zijn best elegante dieren en ze wat gadeslaan is best leuk maar het zou nog leuker zijn mochten we eens iets spannends beleven.
De focus van Nick ligt vandaag op leeuwen. Volgens Nick zou dat moeten lukken want het is frisser en dan zijn ze toch net iets actiever. Nick staat in continu contact met de andere rangers maar tot op heden is er nog geen leeuw gespot. Gelukkig voor ons passeren we een kudde giraffen. Nick vraagt of we in zijn voor een experiment en zoekt een slachtoffer. De jongste Braziliaan is een beetje prettig gestoord en wil zich wel opofferen. Nick vraagt hem in het gras te gaan liggen en naar de giraffen toe te rollen. Wie doet nu zoiets? Maar ja hoor, hij legt zich gewillig in het natte gras en begint te rollen. Alle giraffen komen rond hem staan en bekijken hem alsof hij gek is, wat hij volgens ons ook een beetje is. Geen enkel dier beweegt, ze staan stokstijf en hun ogen zijn op hem gericht. Wanneer hij opstaat, is het schouwspel voorbij en wandelen de giraffen gewoon verder. Heel grappig!
We rijden nog wat verder het domein in maar veel nieuwe dieren spotten we niet. Op een boom zit een mooi vogeltje maar volgens Nick is het nog mooier als hij vliegt want zijn veren zijn kobaltblauw. We wachten geduldig terwijl Nick de wagen luid laat draaien om hem op te schrikken, maar wat had je gedacht net wanneer ik denk die gaat niet vliegen, vliegt hij weg en ben ik dus te laat.
Rond een uur of 8 stopt Nick opnieuw bij een groep giraffen en ook enkele zebra’s en mogen we allemaal de auto uit. Nick vertelt hier nog een leuk weetje over de strepen van de zebra. De zwarte trekken de zon aan (heet - dus lucht stijgt) en de witte weerkaatsen het zonlicht (koeler - dus lucht daalt) waardoor het beestje nooit oververhit zal geraken. Hij heeft m.a.w. zijn eigen airco ingebouwd. We krijgen koffie, thee of warme chocolademelk met een koekje. Tijd om weer even een plasje te doen. Wanneer Nick dat enkele minuten na mij ook doet en terugkomt met de melding dat hij tussen de teken stond, ben ik er toch niet zo gerust in. Ik maak me de bedenking dat ik straks mijn lijf maar eens moet inspecteren.
Rond half 9 komen we aan bij de aanlegsteiger van het River Camp, waar we in ons drijvende transport stappen. Brian brengt ons terug naar de overkant. Het boottochtje koelt ons terug een beetje af maar gelukkig brandt het haardvuur wanneer we in het Forest Camp toekomen. Het is tijd om te ontbijten! Er is heerlijk getoast brood, rösti, worstjes, spek, ei en voor de gezondheidsfreaks ook yoghurt met fruit en granola. Na het ontbijt, rond 10 uur kunnen we relaxen tot ergens rond lunchtijd. Ik probeer mijn blog wat bij te werken terwijl Dee Dee naar de tent gaat om te douchen. Wanneer ik even naar het toilet ga ontdek ik een spin in mijn broek … brrr ik hou echt niet van die kriebelbeestjes. Snel naar de lodge voor een warme douche.
Het middageten is weer subliem. Deze keer zijn het scampi’s in een roomsausje en spareribs. Heerlijk! Het dessert is voor mij iets minder: chocolade cake of kaas. Beide niet zo mijn ding maar binnen enkele uren is er terug eten dus is dat eigenlijk niet zo erg want ik voel mijn broek al spannen.
Na de lunch gaan Dee Dee en ik nog wat relaxen op ons geweldige terrasje. Wat kan het leven mooi zijn! Ook al is het bewolkt, de temperatuur is toch weer opgelopen tot zo’n 25 graden en dat is voor ons meer dan voldoende. Enkele van de Brazilianen gaan kanovaren en we horen ze al van ver voorbij komen (wij kijken uit op de rivier). Ze lijken er alvast van te genieten. Wanneer ik even naar de lobby ga, passeert er op de houten promenade een lange dunne slang. Ze is gifgroen van kleur. Blijkbaar is dit de green Bush snake en is ze niet gevaarlijk maar bij de gedachte dat zo’n slang gemakkelijk tussen de houten plankenvloer van de badkamer kan kruipen, breekt het angstzweet me al uit. Ik ben toch niet gemaakt voor het campingleven.
Om 4 uur vertrekken we opnieuw op safari. Nadruk vanmiddag is de neushoorn en die willen we wel echt graag zien. Het weer is niet ideaal want er staat redelijk veel wind.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten