Sibuya Game Reserve

‘Hakuna Matata! What a wonderful phrase - Hakuna Matata! Ain’t no passing craze. It means no worries for the rest of our days’. Ik heb eigenlijk best wel goed geslapen in de tent. Ook Dee Dee heeft een goede nachtrust gehad. Wanneer we over het houten platform naar de main lodge wandelen, hebben we het gevoel dat het nog nacht is. Het is 5 uur wanneer we als eerste toekomen. Er staat al koffie en thee klaar want ontbijten doen we straks na de ochtend safari. Ik voel me een beetje overdressed want het is best wel warm dus ga ik terug naar de tent voor een dunner vestje. Wanneer ik terug buiten ga, zit er op het gordijn een dikke spin. Ik draai de knop om en laat ze gewoon zitten, misschien is ze straks wel verdwenen. 

Om half 6 vertrekken we. Het is zwaarbewolkt maar geen regen. Het geluid van de vele vogels kan onmogelijk nagebootst worden. We zijn ontzettend dankbaar om dit als eerste ochtendgeluid te horen. We zijn nog maar net vertrokken of we zien al enkele bavianen voor onze truck de weg oplopen. Razendsnel kruipen ze de steile rotsen op om daarboven hoog in de bomen op ons neer te kijken.

Ik weet dat mijn zusje dit het mooiste vindt dat er is, op safari gaan maar het zal nooit iets worden dat ik dagelijks wil doen. Versta me niet verkeerd, ik geniet wel van het landschap, de frisse lucht en de dieren maar dat eindeloze wachten tot er iets verschijnt, pfff dat verveelt me snel. Impala’s zien we met hopen en dat zijn best elegante dieren en ze wat gadeslaan is best leuk maar het zou nog leuker zijn mochten we eens iets spannends beleven.

De focus van Nick ligt vandaag op leeuwen. Volgens Nick zou dat moeten lukken want het is frisser en dan zijn ze toch net iets actiever. Nick staat in continu contact met de andere rangers maar tot op heden is er nog geen leeuw gespot. Gelukkig voor ons passeren we een kudde giraffen. Nick vraagt of we in zijn voor een experiment en zoekt een slachtoffer. De jongste Braziliaan is een beetje prettig gestoord en wil zich wel opofferen. Nick vraagt hem in het gras te gaan liggen en naar de giraffen toe te rollen. Wie doet nu zoiets?  Maar ja hoor, hij legt zich gewillig in het natte gras en begint te rollen. Alle giraffen komen rond hem staan en bekijken hem alsof hij gek is, wat hij volgens ons ook een beetje is. Geen enkel dier beweegt, ze staan stokstijf en hun ogen zijn op hem gericht. Wanneer hij opstaat, is het schouwspel voorbij en wandelen de giraffen gewoon verder. Heel grappig!

We rijden nog wat verder het domein in maar veel nieuwe dieren spotten we niet. Op een boom zit een mooi vogeltje maar volgens Nick is het nog mooier als hij vliegt want zijn veren zijn kobaltblauw. We wachten geduldig terwijl Nick de wagen luid laat draaien om hem op te schrikken, maar wat had je gedacht net wanneer ik denk die gaat niet vliegen, vliegt hij weg en ben ik dus te laat.

Rond een uur of 8 stopt Nick opnieuw bij een groep giraffen en ook enkele zebra’s en mogen we allemaal de auto uit. Nick vertelt hier nog een leuk weetje over de strepen van de zebra. De zwarte trekken de zon aan (heet - dus lucht stijgt) en de witte weerkaatsen het zonlicht (koeler  - dus lucht daalt) waardoor het beestje nooit oververhit zal geraken. Hij heeft m.a.w. zijn eigen airco ingebouwd. We krijgen koffie, thee of warme chocolademelk met een koekje. Tijd om weer even een plasje te doen. Wanneer Nick dat enkele minuten na mij ook doet en terugkomt met de melding dat hij tussen de teken stond, ben ik er toch niet zo gerust in. Ik maak me de bedenking dat ik straks mijn lijf maar eens moet inspecteren. 

Rond half 9 komen we aan bij de aanlegsteiger van het River Camp, waar we in ons drijvende transport stappen. Brian brengt ons terug naar de overkant. Het boottochtje koelt ons terug een beetje af maar gelukkig brandt het haardvuur wanneer we in het Forest Camp toekomen. Het is tijd om te ontbijten! Er is heerlijk getoast brood, rösti, worstjes, spek, ei en voor de gezondheidsfreaks ook yoghurt met fruit en granola. Na het ontbijt, rond 10 uur kunnen we relaxen tot ergens rond lunchtijd. Ik probeer mijn blog wat bij te werken terwijl Dee Dee naar de tent gaat om te douchen. Wanneer ik even naar het toilet ga ontdek ik een spin in mijn broek … brrr ik hou echt niet van die kriebelbeestjes. Snel naar de lodge voor een warme douche.

Het middageten is weer subliem. Deze keer zijn het scampi’s in een roomsausje en spareribs. Heerlijk! Het dessert is voor mij iets minder: chocolade cake of kaas. Beide niet zo mijn ding maar binnen enkele uren is er terug eten dus is dat eigenlijk niet zo erg want ik voel mijn broek al spannen.

Na de lunch gaan Dee Dee en ik nog wat relaxen op ons geweldige terrasje. Wat kan het leven mooi zijn! Ook al is het bewolkt, de temperatuur is toch weer opgelopen tot zo’n 25 graden en dat is voor ons meer dan voldoende. Enkele van de Brazilianen gaan kanovaren en we horen ze al van ver voorbij komen (wij kijken uit op de rivier). Ze lijken er alvast van te genieten. Wanneer ik even naar de lobby ga, passeert er op de houten promenade een lange dunne slang. Ze is gifgroen van kleur. Blijkbaar is dit de green Bush snake en is ze niet gevaarlijk maar bij de gedachte dat zo’n slang gemakkelijk tussen de houten plankenvloer van de badkamer kan kruipen, breekt het angstzweet me al uit. Ik ben toch niet gemaakt voor het campingleven. 

Om 4 uur vertrekken we opnieuw op safari. Nadruk ligt vanmiddag op de neushoorn en die willen we wel echt graag zien. Het weer is niet ideaal want er staat redelijk veel wind. We nemen deze keer de boot vanuit het kamp en scheuren over het water. Nick zet er vaart achter want ‘he is a man on a mission’. Plots zien we een olifant aan de oever van de rivier dus gaat hij hard in de remmen. Het water spat op maar wat een plaatje, onbegrijpelijk dat zo’n kolossaal beest niet in de afgrond valt. 

Wanneer iedereen zijn foto heeft, gaat hij er weer als de bliksem vandoor. Aan de andere oever stappen we in de truck en off we go! We scheuren nu over de weg, berg op, berg af. Nick is een ongelooflijke chauffeur. Het lijkt wel of alle dieren willen zich nu aan ons tonen want eerst komen we een familie impala’s tegen en even later een paar zebra’s. De Brazilianen willen dus stoppen want die hebben deze beestjes nog niet van dichtbij gezien. Dit tot groot ongenoegen van Nick die kost wat kost de leeuwen wil tonen. Hij weet ze nu zitten want hij werd via de walkietalkie door een andere ranger ingelicht, maar het begint lichtjes te regenen en hij vreest dat we ze weer gaan missen.

Leeuwen houden namelijk niet van nat weer en gaan dan schuilen in het struikgewas waardoor we ze moeilijker kunnen spotten. Wij hebben uiteraard de zebra’s al vaak gezien en zitten ook een beetje op hete kolen want de leeuw die hebben we weliswaar al wel gezien in semi gevangenschap maar nog niet in het wild en dat staat toch wel op onze bucket list. Gelukkig poseert de zebra wel uitvoerig voor onze metgezellen en zijn ze snel tevreden met hun foto’s. Na slechts enkele minuten gaat Nick dus weer vol op de gas staan en snijdt zelfs de pas af van een ander voertuig want hij weet een binnenweg. En dan gebeurt het! We staan oog in oog met de king of the jungle en zijn leeuwin. Eigenlijk is dat een foute benaming want een leeuw leeft helemaal niet in de jungle, wel op de savanne maar vanwege zijn imposante verschijning past het wel. Ze liggen in het gras en zijn echt op hun gemak. Een leeuw in het wild zien, het doet wat met een mens. Ik had het zelf niet verwacht maar ik ben toch een beetje ‘starstruck’. 

Er klinken enthousiaste kreten van achteraan in de truck wanneer een andere leeuwin met 3 kleintjes voorbijkomt. De drie kleine Simba’s  lopen rakelings aan de truck voorbij en Nick maant ons, het is te zeggen de Brazilianen, aan wat stiller te zijn en zeker te blijven zitten. Ze ravotten in het hoge gras en het lijkt wel of ze zien ons niet staan. De welpen zijn nog maar 4 weekjes oud. Indrukwekkend! 

Nick vertelt ons dat de vorige welpen die geboren werden, door de vader werden doodgebeten. Het waren jongens en dat kunnen toekomstige rivalen worden. Hij hoopt dat dit deze keer niet gebeurt. We aanhoren dit verhaal met veel ongeloof en kunnen alleen maar hopen dat het nu meisjes zijn. Het geslacht weten ze nu eigenlijk nog niet. 

Wanneer we stilletjes wegrijden, klinkt er opnieuw gezang in onze truck: ‘In the jungle, the mighty jungle the lion sleeps tonight’. Wel de Portugese versie uiteraard. Iedereen, van klein naar oud kent alle liedjes uit de Lion King en die volgen algauw. Ja wij dachten dat Nederlanders luid waren, maar wacht tot je met Brazilianen bent opgescheept. Op zich is het wel lachen maar ik kan me indenken dat echte natuurliefhebbers liever op een rustigere manier door de jungle trekken. 

Nick wil ook nog graag de neushoorns vinden dus gaan we weer off road, eerst naar de hoogste top om van daaruit de horizon af te schuimen op zoek naar ‘moving rocks’, zoals hij de neushoorns ook wel noemt. Plots zien we er aan de overkant 4 dus Nick gaat weer vol op de gas en in no time staan we naast de kolossale beesten. Het type neushoorn dat hier zit, is niet echt agressief maar je mag nooit hun vluchtweg blokkeren want dan heb je wel een probleem. Ze grazen rustig verder terwijl wij ze gadeslaan. 

Op een mooie plek in het bos staat een hoge uitkijktoren en daar brengt Nick ons heen voor het gebruikelijke drankje met snacks. Hij kan zo enthousiast vertellen dat iedereen aan zijn lippen hangt. Het wordt later en later en voor we het weten is de zon al ondergegaan. We pakken snel in en rijden terug naar de rivier. Iedereen moet dicht bij elkaar blijven wanneer we naar de boot wandelen want in het donker zien we niet goed waar er beesten zitten. Eenmaal op de boot, scheurt Nick weer over het water richting Forest Camp. Ik vind het een beetje eng zo varen in het donker en ben blij wanneer we terug in de lodge zijn. De andere gasten hebben gewacht voor het diner. We gaan pas om half 9 aan tafel. Vanavond is het kudu stew, dat smaakt een beetje naar rundvlees en er is ook heek. Zoals steeds is alles weer heerlijk! Dessert is pecanuttaart maar ik ga passen. Om 10 uur gaan we naar bed want morgen staat de wekker weer om half 5.